vernoemd naar de maker van deze
molentjes. De bediening is uiterst een
voudig, het molentje richt zich naar
elk windje, hoe gering dan ook en
regelt zichzelf bij krachtige wind door
middel van een eenvoudige trekveer
die aan de staart is bevestigd. En door
een eenvoudig vlottersysteem is vol
automatische peilbeheersing mogelijk.
Daarbij is de betonnen onderbouw
duurzamer dan het houten onderstel
van een weidemolentje en hebben de
molentjes lage onderhoudskosten. Al
deze voordelen en de langere levens
duur zorgden er voor dat de houten
molentjes uiteindelijk verdwenen.
Vanaf die periode werden de Bosman
windwatermolens de meeste voorko
mende molentjes in het Nederlandse
landschap. Gedurende een lange pe
riode zijn er duizenden door de firma
Bosman geplaatst, waarvan er in Ne
derland nog steeds in gebruik zijn, en
worden er tot op de dag van vandaag
door de firma nog steeds nieuwe mo
lentjes geplaatst.
In het Helderse gemeentearchief ligt
het dossier: "Koegras 18e December
1901". Het is een rapport van de Com
missie Ingelanden van de polder Het
Koegras, waarin gegevens staan ver
meld uit het polderarchief uit het jaar
1876. In een opmerking verzoeken de
landbouwers om maatregelen: "Om
in den zomer een hogere waterstand in
den polder te verzekeren, omdat men
hiervan, volgens elders opgedane erva
ringen, zulke goede gevolgen meent te
51
LPIffttMQF. 13
Watermolentjes in het noordelijk deel van het polderlandschap
nabij Den Helder. Getekend door Leo Pinkhof in 1923.
Watermolentje (ook wel weidemolen) op het perceel Langevliet
no. 8 (Gré Dekker en haar vader, 1935). Collectie Ton Slot.
Watermolentje op het land van Kees Hoogschagen aan de Van Foreestweg. Op de
achtergrond de Zanddijk en kippenboeten van Delis (1940). Collectie Ton Slot.
