Vliegkamp De Kooy aan het Noordhollands Kanaal in 1975.
boerderijen, aan de Langevliet tien,
aan de Kortevliet, de Middenvliet
en Van Foreestweg elk vijf, aan de
Callantsogervaart en Doggersvaart
elk vier. Ook aan de Zanddijk en in
het dorp zelf staan nog enkele boer
derijen. Maar niet één boerderij is
nog echt voor de veeteelt in bedrijf.
Meester Henderikx vertelde voorts
hoe in 1959 het 50-jarig bestaan van
Julianadorp luisterrijk herdacht was:
"Er waren uitgebreide feestelijkhe
den, door de Commissaris van de
Koningin geopend. Er waren een
mooie landbouwtentoonstelling, een
concours-hippique, een fokveedag
enz. enz. De gehele poldergemeen
schap vierde feest". Hij voegde er
aan toe: "Julianadorp heeft zich
ontwikkeld tot een welvarend dorp.
Temidden van het vlakke en vrijwel
boomloze Koegras is het een lom
merrijke oase. De laatste jaren is er
de woningbouw op gang gekomen en
het is te verwachten, dat het dorp zich
belangrijk zal uitbreiden".
Begin jaren zestig woonden er nauwe
lijks achthonderd mensen in het dorp.
Pas in 1957 was Woningstichting
Den Helder begonnen met de bouw
van twintig woningen. Niet meer
dan twee straten vormden het begin
van de naoorlogse nieuwbouw: de
Wethouder W. de Boerstraat en de
Mr. J. de Vriesstraat. Het mag in die
jaren een wonder heten dat deze uit
breiding tot stand komt. Niet minder
dan tien plannen waren getekend,
alvorens er toestemming kwam vanuit
Haarlem.8
Maar veel meer dan de helft van het
oorspronkelijk geplande is het nooit
geworden. En voor veel mensen is dat
ook meer dan genoeg.
Julianadorp aan Zee
Met betrekking tot het toerisme
schreef meester Henderikx in 1963:
"Te Julianadorp en omgeving wordt
veel gedaan aan de verhuur van ka
mers aan badgasten. Bedroeg het
aantal 'overnachtingen' in 1954 4000,
thans gaat het naar de 40.000 lopen.
Bovendien is zich bij de duinen ter
hoogte van de Van Foreestweg een
Julianadorp aan Zee bezig te ontwik
kelen. Hier zijn al vele zomerbun-
galows gebouwd en zogenaamde
tenthuisjes. Bovendien zijn er kam
peerterreinen gekomen. Er is een vrij
groots opgezet uitbreidingsplan. Het
gemeentebestuur tracht hier zoveel
mogelijk wildgroei tegen te gaan.
Eigenlijk is de bovenmeester, tevens
voorzitter van vele dorpsverenigin
gen, enigszins verbaasd over deze
ontwikkelingen: "Het is merkwaardig
te horen hoe velen uit de bossen en
grote steden dit vlakke landschap
met zijn zee, duinen en wijde luchten
bewonderen en de frisse lucht als een
weldaad ondergaan. Ze willen liever
de beplanting niet uitgebreid zien". En
dat terwijl men voor de Duinzoom in
die jaren grootse plannen had. Men
dacht zelfs over de aanleg van een
bos tussen de Zanddijk en een aan te
leggen verbindingsweg Den Helder-
Callantsoog-Zijpe, aansluitend op de
Rijksweg langs het Noordhollands
kanaal bij de Stolpen. Het kwam er
niet van, maar men bleef plannen ma
ken. Zo presenteerde de werkgroep
Duinzoom op 16 februari 1982 een
plan ten behoeve van de inrichting
van de gronden ten westen van de
dorpsuitbreiding Drooghe Weert. Een
golfoaan, scoutingterrein, volkstui
nen, sportvoorzieningen en groenele-
menten. Groenelementen? Tja, zo
staat 't er. Van een streekbos tot aan
de Donkere Duinen is geen sprake
meer, al duiken er nog steeds weer
plannen op voor een grote duinzoom
met natuurgebieden vanaf Nieuw Den
Helder en recreatieve en toeristische
voorzieningen. Dat laatste zou nog
wel lukken. En wie weet, misschien zo
hier en daar, óók nog een stukje echt
bos.
Den Helder Airport
Toen tijdens de Tweede Wereldoorlog
na de geallieerde landingen in
Normandië vliegkamp De Kooy door
de Duitse bezetters 'ontmanteld' werd,
leek het voorgoed gedaan met dit
ongelukkige stukje Koegras. Maar de
marine kwam terug, óók op De Kooy,
al duurde het tot 1952 voor het eerste
vliegtuig er weer kon landen voor een
groot onderhoudsbeurt.
Alleen bij het Marine
Luchtvaarttechnische bedrijf werkte
na verloop van tijd al zo'n 500 man.
In de jaren zestig en zeventig werkten
er gemiddeld op De Kooy zo'n 800
38
