Het Loopuytpark tijdens festiviteiten van het 50-jarig bestaan van Julianadorp.
de Doggersvaart. Een andere bekende
kweker uit de beginperiode was de
firma A. Nelis (Heemstede) aan de
Rijksweg (1925). De bloembollenteelt
deed het goed op de zandgronden
van Het Koegras, het gaf bovendien
veel werk, méér dan het veebedrijf.
Alleen waren er in de beginperiode
nogal eens problemen met de water
huishouding. Om landelijke bekend
heid te krijgen werd in 1931 een grote
bloembollententoonstelling (Boltha)
georganiseerd in de Donkere Duinen.
Het was een succes, dat wel, maar de
economische crisis van de jaren dertig
deed de prijzen voor de bloembollen
stevig kelderen.
Tweede Wereldoorlog (1940-1945)
Bij het uitbreken van de oorlog op 10
Bungalowpark De Zandloper tegen de Zanddijk. Links boven Julianadorp, 1 juli 1971
mei 1940 kreeg de Koegraspolder al
direct met oorlogsgeweld te maken
door luchtaanvallen op vliegveld De
Kooy (gesticht 1918). Maar ook ove
rig Koegras werd al snel met de oor
log geconfronteerd doordat inwoners
van Den Helder uit angst voor bom
bardementen de polder in vluchtten.
In eerste instantie vluchtte men voor
Duitse luchtaanvallen, na de capitula
tie al snel voor de geallieerden bom
bardementen. Bombardementen die
bedoeld waren voor de marinewerf of
het vliegkamp, doch maar al te vaak
burgerwoonhuizen troffen.
Een aantal vluchtelingen werd voor
lopig opgevangen in boerderijen,
stallen, schuren en kippenboeten.
Maar toen de winter kwam (en ook
de bezetters woonruimte 'vorderden')
moesten de meeste evacués uitwij
ken naar elders (Anna Paulowna,
Wieringerwaard, Wieringen,
Schagen). Al in juni 1940 begon
de Helderse busondernemer Van
Koningsbruggen een busdienst
Julianadorp-Den Helder, want de
mannen moesten toch naar hun werk
in Nieuwediep. Daarnaast was er na
tuurlijk de trein (Halte Koegras).
De kinderen gingen in de polder
naar school hetgeen al snel ruim
teproblemen betekende, zeker toen
er in de school een noodziekenhuis
moest worden ingericht. Er werd les
gegeven in een bollenschuur (Belle
en Teeuwen), de kerk, het café en het
kerkgebouwtje van de Star of Hope
Mission aan de Langevliet bracht
uitkomst. De Friese Buurt aan de
Kortevliet werd al gauw door de be
zetters ontruimd: de huizen stonden
veel te dicht bij het (militaire) vlieg
veld. Al op 27 juni 1940 was er een
bom gevallen op Kortevliet 18. Het
echtpaar Van Buuren en hun zoontje
Dirk kwamen daarbij om het leven,
evenals kostganger M. Hollenberg en
het Helderse echtpaar Van Vuuren
dat daar -op de vlucht voor bombar
dementen!- toevallig verbleef. Twee
zoontjes van het echtpaar Van Buuren
en het dochtertje van het echtpaar
36
