bestond uit een stelsel van bunkers
en zandwallen en een 18 m brede
tankval, het zogenaamde tankkanaal.
Ten zuiden hiervan projecteerde de
bezetter in 1942 inundaties tot aan
de Scheidingsvliet. Naderhand
werd toegestaan deze inunda
tie te beperken tot een 200 m
brede strook langs de linie.
Hiertoe moesten de boeren
zelf een dijkje aanleggen dat in
de volksmond bekend werd als
de Kankerdijk. De Middenvliet
vormde de tweede verdedi
gingslinie. Alle bruggen werden
verwijderd en ook hier verrezen de
nodige bunkers en versperringen. De
waterhuishouding van de polder werd
door dit alles verstoord. In september
1943 klaagde het polderbestuur bij de
'Bauleiting Wieck' dat er nog steeds
geen duikers in de dichtgegooide
sloten waren aangebracht. Ook was
er nog geen brug gemaakt over de
tankval in de Langevlietweg. In het
voorjaar van 1944 zette de Wehr-
macht de inundatiestrook ten oosten
van de Langevliet blank. De westkant
bleef droog. Hiertoe werd een houten
damwand in de tankgracht geplaatst.
Ten slotte legden Duitse strijdkrach
ten grote mijnenvelden aan langs de
Zanddijk, Callantsogervaart, Midden-
vliet en Van Foreestweg.
Na het einde van de oorlog
zat de polder met enorme schade.
Die stond centraal in de eerste naoor-
was veel geld nodig en dat schraapte
de polder bijeen door de omslag
te verhogen en leningen af
te sluiten. Helaas verkreeg
men nog geen permissie
om de tankgracht op
te ruimen. Het mi
nisterie van Oorlog
berichtte in de herfst
van 1949 dat die
deel ging uitmaken
van een toekomstige
verdedigingslinie en
daarom met alle langs
de gracht gemaakte
werken gehandhaafd
moest worden.
Verstedelijking en modernise
ring
In 1953 viel het besluit een hele serie
wegen in Julianadorp aan de gemeen
te Den Helder over te dragen. De con
tacten met de gemeente werden niet
alleen vanwege deze kwestie steeds
intensiever. Den Helder groeide snel.
Eerst was er nog ruimte voor woning
bouw binnen de vesting. Deze grens
werd met het grote plan voor Nieuw
Den Helder overschreden. In 1963
was Nieuw Den Helder bijna vol en
Lubbert Doppenberg aan het aardap
pelplanten langs de tankgracht (tankval)
tussen de Langevliet en de Zanddijk (ach
tergrond) in 1958. Collectie Ton Slot.
Oorlogsbuit van het ministerie van
Financiën. De vreugde was groot toen
in september 1946 de leverantie van
asfalt werd vrijgegeven. De polder
bestelde direct 10.000 kilo voor de we
genreparatie. Voor al het herstelwerk
logse vergadering van het dagelijks
bestuur op 10 juli 1945. Hierbij waren
ook ir. WH. Tenkink, waarnemend
inspecteur van de Dienst Land-
bouwherstel, en twee medewerkers
van de Heidemij. aanwezig. Tenkink
legde de nadruk op snel herstel van
de verbindingen. De wederopbouw
werd voortvarend aangepakt, hoewel
er aan alles gebrek was. De polder
maakte onder andere gebruik van een
partij steenslag en zand die door het
Duitse leger was achtergelaten. Deze
actie leverde naderhand de nodige
moeilijkheden op met het Bureau
Duits geschut langs de Doggersvaart, op de achtergrond bevindt zich richting de Rijks
weg (N250) een wasserij met schoorsteen. Nu is daar metaalhandel Vos gevestigd. (R.
Schendelaar, Den Helder in de Tweede Wereldoorlog 1940-1945, Schoorl 2004, p.59).
23