Zogenaamde 'drakentandversperring' aan de kop van de tankval bij de Zanddijk.
Collectie Ton Slot.
Op de voorgrond restanten van de 'drakentandversperring' aan de voet van de
Zanddijk (2006).
Kort na het uitbreken van de Tweede
Wereldoorlog werd Den Helder getrof
fen door zware bombardementen. Veel
gezinnen vluchtten de stad uit en vonden
een onderkomen in Julianadorp, 't Zand,
Anna Paulowna en andere dorpen in
de Noordkop. In Julianadorp werd voor
geëvacueerde kinderen uit Den Helder,
bij gebrek aan goede ruimte, onderwijs
gegeven in de open lucht. (Uit: Lager
onderwijs in de spiegel der geschiedenis
1801-1976, s-Gravenhage, 1976).
te beginnen werden tijdens de meida
gen diverse polderwegen door onze
strijdkrachten doorgestoken in ver
band met het stellen van inundaties
tot afgrendeling van de marinebasis
Den Helder. Het vee aan de Lange- en
Middenvliet moest worden afgevoerd
naar elders. Hoewel de inundatie niet
lang duurde, werden het gras en de
gewassen toch vernield. Een groep
van 20 veehouders ontving bij elkaar
41.000 kilo hooi om hun vee door de
winter te krijgen. De polder claimde
naderhand 125 gulden voor het her
stel van de vernielde wegen. Voorjaar
1941 vorderde de Duitse bezetter de
sluiswachterswoning aan de Dog
gersvaart. Voorman en sluiswachter
H. Stompedissel week uit naar een
noodwoning in Julianadorp en ver
zocht om een tegemoetkoming in de
huur. De polder verleende hem een
vergoeding van 100 gulden. Voorts
werd een schuur van de polder aan de
Klaverstraat in Julianadorp in gebruik
genomen als onderkomen voor het
gezin van P.H.G.B. Gode, dat uit het
herhaaldelijk gebombardeerde Den
Helder was geëvacueerd. Het Bureau
Vluchtelingenzorg Den Helder liet
de schuur verbeteren zodat die beter
geschikt was voor bewoning.
De versterking van het landfront
van Den Helder door de Duitse
strijdkrachten veroorzaakte grote
moeilijkheden. Ten zuiden van Juli-
anadorp werd tussen de Zanddijk en
het Noordhollands Kanaal een grote
verdedigingslinie aangelegd. Deze
22
