gevormd door de muizen: 'het geluid
van rennende muizen achter het be
hang was de hele dag te horen, vooral
's avonds als het stil was'.
De prijs van de asfaltering (en verbre
ding) van de Binnenhaven in de jaren
dertig ten behoeve van het toenemen
de verkeer was hoog: ondanks pro
testen uit de buurt werden heel wat
prachtige oude bomen gekapt. Ook
het jaagpad langs de oever verdween.
Wel werden in de graskant nieuwe
bomen geplant, maar het voorname,
ja majestueuze van de oude bomen
was weg en bleef weg. Aan de over
zijde van de weg lag in het water van
de Binnenhaven de oude botter van
een zonderling, Jouwik genaamd. Hij
werd geduld, maar gemeden door
de omwonenden. Gemeden omdat
zijn bottertje een ondragelijke stank
verspreidde. De oorzaak hiervan was,
dat hij over een groot aantal honden
beschikte die merendeels onderdeks
verbleven. Als Jouwik zijn bootje
verliet, meestal op zoek naar voedsel
voor zichzelf en zijn honden, werd
hij altijd door enkele honden verge
zeld. Maar de meeste honden bleven
in de botter. Ze gingen dan als gek
ken tekeer wanneer de jeugd tijdens
de afwezigheid van Jouwik zich in
de buurt van het bottertje waagde.
Later had hij een vaste ligplaats in het
Helders kanaal tussen de Broodsteeg
en de Telegraafsteeg. Op enig mo
ment is Jouwik - door bemiddeling
van politieagent Huitinga die op de
Binnenhaven woonde - opgenomen
in het ziekenhuis. Daar is hij tenslotte
overleden. Politie en dierenbescher
ming hebben, met behulp van touwen
en mensen, de honden uit het scheep
je gered. Het bottertje was al spoedig
gezonken en heeft nog enige tijd als
baken en herinnering aan Jouwik in
de gracht gelegen.
Een andere opvallende buurtbewo
ner was een zekere Koedijker. Deze
oude weduwnaar woonde met zijn
twee geiten in een oud huis met een
voormalige (fietsen)werkplaats. Zijn
woonkamer was klein, maar proper
dankzij zijn dochter, getrouwd met
melkboer Koorn. Het was een bemin
nelijke man, die graag buiten zat op
een wat typische, hoge stoel en zo
contact onderhield met de buurtge
noten. Menige buur liet hem door de
kinderen wat eten brengen, een bord
soep of iets anders. Als hij jarig was
kwam de hele buurt hem feliciteren.
Dan zat-ie glorieus op zijn stoel in
de steeg naast zijn huis en trakteerde
ieder op een koekje uit een mooi ou
derwets trommeltje.
Oorlog
De eerste oorlogsdagen in mei 1940
bestonden voor ons, bewoners van
de Binnenhaven voornamelijk uit
beschietingen vanuit de lucht op onze
marineschepen in de Buitenhaven en
bombardementen op vliegkamp De
Kooy. Voor ons jongens was het een
kijkspel, we stonden er op straat naar
te kijken ons van geen gevaar bewust.
Totdat de eerste slachtoffers van
De Binnenhaven, 29 oktober 1979. Nr.101 staat rechts van het toenmalige pakhuis van Keyzer Co
112
