Lou de palingboer sprak elke dinsdagavond in theater Frascati op de Nes te Amsterdam
(Beeldbank HHV).
toriteit, zeker als hij flink van postuur
was. Ook de buren van Lou aan de
Balgweg wilden hem weg hebben. Die
onderdompelaars' zijn gek, was het
commentaar. Van al die herrie waren
ze ook bepaald niet gediend. Geluk
kig voor hen vertrok Lou in 1933 naar
Wieringen.
De Wieringers zagen Lou echter he
lemaal niet zitten. Niet als visserman
en al helemaal niet als evangelist'.
Wel zijn er nog verhalen over hem als
'uitvinder'. In zijn jonge jaren had hij
al eens een koperen 'zuigklok' ont
worpen welke huisvrouwen in hun
wastobbe konden gebruiken. Maar in
de praktijk bleken stamper en wasbord
toch een schonere was te geven. Ook
experimenteerde hij met water en
lege conservenblikjes in een met zink
beklede grote houten kist, omdat hij
dacht de eeuwigdurende beweging' te
zullen uitvinden. In de haven van Den
Oever nam hij proeven met motoren,
maar het leverde allemaal niets op. Het
kostte alleen maar tijd en geld.
Naar Muiden
Op 8 juni 1938 zijn Lou en Trijntje
verhuisd naar Muiden. Daar werd
een huisje gehuurd aan de Heeren
gracht no. 108 bij de haven. Zijn bot
ter liet hij registreren in Muiden als
Mu 1. Hij ging palingvissen op het
IJsselmeer en verkocht de paling ver
volgens op de Amsterdamse Dapper-
markt. De viskar werd gekocht door
zijn vriend Evert Schoonheden, wiens
vader Adema was opgevolgd als voor
ganger bij 'The Star of Hope Mission'.
Hij hielp Lou bij zijn bezigheden met
de vis en was later ook de man die een
belangrijke rol speelde in de organisa
tie van de sekte. In Amsterdam kreeg
Lou toch meer 'aansluiting' met men
sen die wel over godsdienst wilden
spreken. Wel klaagde hij erover dat de
meeste mensen wel zijn paling wilden
kopen, maar van zijn bijzondere bij
beluitleg niet veel wilden weten. Maar
toch. Er waren er die wel gevoelig
waren voor zijn maatschappijkritiek,
zijn kijk op het werk van satan in
deze wereld. En vooral zijn prediking
aangaande gezond en eeuwig le
ven. Er was veel angst voor oorlog
en vernietiging, het leven leek in die
vooroorlogse crisisjaren uitzichtlozer
dan ooit.
Zo langzamerhand ontstond er toch
zoiets als een Lou-groep. Van belang
was zeker ook dat de veel jongere
Amsterdamse naaister Mientje Wiertz
(1914) zich via haar vriendin Greet
Schutte bij de groep aansloot en al
gauw (mei 1940) bij Lou in huis kwam
wonen. Kort daarna is Lou's wettige
vrouw, Trijntje Tiel, naar haar ouders
vertrokken. Blijkens een aantekening
op de huwelijksakte is het huwelijk van
Trijntje en Lou 'door echtscheiding
ontbonden' op 8 september 1942.
Het echtpaar had geen kinderen. Bij
Mien Wiertz kreeg Lou na verloop van
tijd twee zonen. Zij was het die Lou
tenslotte overtuigde van zijn missie: als
nieuwe Christus op aarde moest hij de
mensheid redden. Het was in 1950 dat
hij tenslotte deze opdracht aanvaardde.
Toen Mien in het ziekenhuis lag raakte
Lou in een mystieke trance waarin
hem duidelijk werd dat hij 'de Satan
in zichzelf had overwonnen'. En dat
betekende: God is Lou geworden. De
opstanding van de Christus van Mui
den was een feit. De invloed van Lou
groeide, het aantal toehoorders nam
toe. Er werden - elke dinsdagavond -
bijeenkomsten gehouden in Frascatie
(Amsterdam). Daar kwamen honder
den mensen op af.
Lou kon, aldus Mien, uren achtereen
praten. Gewoon uit z'n hoofd. Wim
Zaal, auteur van het boek 'Gods on
kruid, Nederlandse sekten en messi-
assen', zei over zo'n optreden waar hij
bij was: „Na een kwartier ben ik weg
gelopen, het was zo'n wartaal. Maar
hij dacht oprecht dat hij de mensen
kon redden uit de klauwen van Satan.
En dat kwam over op het publiek.
Hij was een echte mysticus, een cha
rismatische man. En hij beschikte
over de nodige dosis volkshumor. Hij
hield van grappen, van uitdagen. Dat
werkte heel goed."
Witte villa Muiderberg
In 1957 kocht een van Lou's volgelin
gen een witte villa voor de Lou-groep
in Muiderberg. Het grote huis trok
een hele groep mensen aan die bij
Lou en Mien wilden wonen. Zo ook
Paul Geerdes.
'Ik weet nog goed dat ik de eerste keer
helemaal niet begreep waar hij het over
had. Het sloeg nergens op, het was
volledig abacadabra. Toch ging er iets
van hem uit, hij had charisma'. Geerdes
SPREEKT A S DINSDAG
IN "FRASC ATI"NES 59IA WM
-TflEGANG VR'JUNV20 UUR
LUU^EEr
'SOINSDK
"FRasuti
AANViSG 8 UUR
_IüfG8NC-vp|
82
