Mijn herinneringen aan Den Helder (3)
De Molenstraat ULO
Na de uitreiking van mijn getuig
schrift waarop de beoordeling Vrij
goed' prijkt, ging ik met enkele ande
ren uit mijn klas naar de ULO in de
Molenstraat. Daar kwam ik in de klas
met onder andere Luit Bakker, Eddie
Bos, zoon van makelaar Bos, Tiny van
't Hert, Greetje Venis, dochter van een
huisarts op 't Zandt of Breezand, Paul
de Dreu, maar die verdween al snel
richting Lyceum, Jaap van de groen
teboer en Lutta Kleinveld, de dochter
van het hoofd van de ULO.
Als leerkrachten hadden we daar
meneer Zaalberg voor onder andere
Aardrijkskunde en Handelsrekenen
(zijn favoriete uitdrukking was: "Ik
heb om vier uur nog een heleboel
tijd", waarbij hij er van uitging dat er
vast wel kandidaten waren die deze
tijd met hem wilden delen), meneer
Wagenaar voor Wiskunde en mijn
favoriete vak Geschiedenis, meneer
Jensen voor Duits, meneer Hoek voor
Frans, mevrouw Held(t?) voor Bio
logie en meneer Van Neerijnen voor
Tekenen.
Het leuke was dat bij meneer Van
Neerijnen vrijwel iedereen kon teke
nen. Natuurlijk was er onderscheid in
de kwaliteit van de producten, maar
in het algemeen vond je de lessen van
hem leuk. Hij was het ook die, tijdens
zijn lessen op de Huishoudschool, een
bordtekening maakte naar aanleiding
van de watersnoodramp in '53 die
nadat hij gefotografeerd was, als an
sichtkaart in grote hoeveelheden is
verkocht ten bate van de slachtoffers.
Als ik aan deze leerkrachten terug
denk heb ik achteraf nog erg veel me-
De ULO in de Molenstraat (Beeldbank HHV).
delijden met meneer Hoek, want die
had de grootste moeite om de zaak
onder de duim te houden. Vrijwel
elke les was er wel iets aan de hand
en zo is het een keer voorgekomen
dat er een vriend van Eddie Bos, die
zover ik weet de ULO voortijdig had
verlaten, achter in de klas in een kast
kroop en daar luidkeels een kip ging
zitten nadoen tijdens de les, dit bracht
meneer Hoek bijna aan de rand van
een zenuwinstorting.
Een andere keer werd Tiny van 't Hert
de klas uitgestuurd en dit ontaardde in
een soort krijgertje tussen haar en me
neer Hoek, waarbij de delinquente tot
grote hilariteit van de rest van de klas
over de banken liep om aan de greep
van meneer Hoek te ontkomen. Tij
dens deze seance liet de klas uiteraard
allerlei aanmoedigende kreten horen
en was het een bende van jewelste.
Alleen tegen de vakanties was de hele
klas tijdens zijn lessen altijd muisstil
en werd er geen rottigheid uitge
haald. Meneer Hoek kon namelijk
ontzettend goed vertellen en het was
duidelijk dat dit alleen zou gebeuren
wanneer er de nodige orde heerste
en de goede man trapte daar, na enig
geslijm van de klas, dan ook altijd
weer in.
Tijdens de pauzes speelden we op de
dijk, waar we de meeuwen met brood
voerden door dit in de lucht te gooien
waarop de meeuwen het in de lucht
opvingen. Ook speelden we op de
stenen die aan de binnenzijde aan de
voet van de dijk lagen. Dat heeft me
een keer een gat in mijn hoofd gekost
waarop ik bloedend naar school werd
gebracht. De leerkracht gymnastiek
verbond mij daarop met de voorhan
den zijnde attributen en al zijn voor
handen zijnde EHBO-kennis. Toen ik
onmiddellijk daarna bij dokter Thor-
becke, een zeer kundige, oude huis
arts van het type 'ik weet het en jullie
moeten doen wat er gezegd wordt
63
