"Daar zag mijn eenigst kind het eerste levenslicht
"Dat is daar mijn Potsdam! - Stijfhoofdig ben 'k welligt,
"Maar zijt ge 't ook niet soms? - In 't kort, wat ge ook mogt ge
ven,
"Verwijderd van zijn erf kan Sans-Souci niet leven!
"Ziedaar mijn laatste woord en Sire! ik blijf hierbij!" -
Een Koning zet niet ligt zoo'n antwoord aan een zij,
Ten minste Frits begon het bloed naar 't hoofd te stijgen.
"Weet, dat ik zonder geld uw'Molen wel kan krijgen!
"'k Ben Meester!" - "Van mijn huis?" - hervat de Molenaar,
"Ja als er te Berlijn geen fiksche Regtbank waar!" -
Nu kwam bij Frits 't gevoel voor 't goede weder boven
En 't denkbeeld dat men aan regtvaardigheid gelooven
En onder zijn bestuur daarop vertrouwen kon
Bewerkte dat hij ras zijn wrevel overwon
En tot zijn Hofstoet zeide: "Gij ziet het klaar, mijn Heeren!
"Men moet een ander plan voor Sans-Souci formeren!
"En - Buurman! houd u goed! uw antwoord staat mij aan!
"Kon 't in een'Republiek wel immer beter gaan?"
Maar die zelfde Frits van Pruissen
Die een Molen hier ontziet,
Was in 't reg'len van zijn' daden
Altijd zoo omzigtig niet!
Laat het slechts die dag getuigen
Toen hij, buiten regt of wet! -
Om Silezië, - Europa
Heeft in vuur en vlam gezet.
Toen hij, dorstend naar laurieren,
En nog naauwlijks op den troon
Met het lot der Volk'ren speelde
Als een echte Vorstenzoon!
Ja - dat zijn zoo Vorstenspelen -
Spelen? - maar met vuur en zwaard!
Een Provincie wordt gestolen
En een Molen blijft gespaard! -
A. 1838 E.D.D.
L.F. (Frank) van Loo
92
