ken, zoals 'Mijn huis is mijn cel', 'Ar
senicum en Oude Kant', 'Gevaarlijk
Snoepgoed', 'Het circus van de goede
God', 'Ebbenhouten Olifant' et cetera.
Zijn oordeel: "Ons gezelschap werd
gevormd door prima amateurs. Als
we zelf niet moesten spelen, gin
gen we wel naar voorstellingen van
T.A.V.E.N.U. Ons gezelschap stopte,
omdat de nieuwe schouwburg gereed
kwam. Het gevolg: doordat het aantal
donateurs terugliep, hadden we on
voldoende geld om daar te spelen. En
natuurlijk ging dat ons aan het hart."
Tine Valk-Krijgsman
Toen Tine Valk-Krijgsman (73) me
dio vijftiger jaren vorige eeuw zich
als lid liet inschrijven, waren haar
zus Gré en broer Jan dat al een tijdje.
"Meestal kreeg ik jonge meisjesrollen,
in 'verliefde meisjesrollen' was ik niet
zo goed", vertelt ze. Als haar glansrol
noemt zij die van een Amsterdamse
huishoudster in de Ebbenhouten Oli
fant. "Dat is ook de leukste rol die ik
heb gespeeld." Het is voor haar moei
lijk te zeggen hoe de kwaliteit van
de toneelgroep was. "Met TAVENU
waren we wel de betere in Den Hel
der." De katholieke vereniging is rond
1962/1963 opgeheven, ook al omdat
het ledental daalde. Op het gebied
van toneel is Tine Valk daarna niet
meer actief geweest. Wel deed ze nog
wat aan declamatie, waarvan 'men'
vond, dat zij daarin door moest gaan,
maar dat is er niet van gekomen. Na
haar arbeidzame leven, is zij wat gaan
schilderen en kreeg zij belangstelling
voor kunstgeschiedenis.
2. Met 'dag majesteit!' werd Jan
Slort op straat aangeroepen
Dankzij zijn postuur en zijn stemge
luid speelde de nu 82-jarige Jan Slort
vroeger meestal koningsrollen. Als
hij dan door de stad fietste gebeurde
het eens dat hij door kinderen, die
een toneelvoorstelling waarin hij had
meegespeeld hadden gezien, met 'dag
majesteit!' werd aangeroepen.
De thans 82-jarige Jan Slort stond
niet alleen als padvinder, maar ook
als MULO-scholier op de bühne. Hij
vertelt: "Al vrij jong had ik mijn eerste
ervaringen met het Helderse amateur
toneel. Onder regie van een van onze
leraren, de heer De Boer, speelden we
door Cissy van Marxveldt geschre
ven blijspelen, zoals 'Joop ter Heul'
en 'Een Zomerzotheid', maar ook
stukken van andere toneelschrijvers,
waaronder 'Robbedoes' en 'Najaars
stormen ('Robbedoes getrouwd').
Kweekschool
Na de MULO ging Jan Slort studeren
aan de vroegere Kweekschool voor
Onderwijzers en Onderwijzeressen
en onder regie van spelleider J.W. van
Vendeloo van de toenmalige Helderse
Scholierenvereniging 'De Lyceïst'
zette hij er zijn amateur-toneelcarriè
re voort. "In die dagen speelden we
werkelijk van alles, óók Joost van den
Vondels drama 'Jephta', waarin ik de
rol van de Hofmeester vertolkte." En
op de 'tooneel- en dansavond' van 'De
Lyceïst' op 14 september 1945 kroop
Slort in de huid van Hans Meertens,
de hoofdrol in de eenacter 'De Ver
rassing'.
In de begintijd, dat Jan Slort steeds
vaker op het toneel te zien en te horen
was, werd de mixed hockeyvereni-
ging Hermes opgericht. Slort: "Die
kreeg ook een toneelafdeling, waarin
ik diverse keren heb meegespeeld.
Veelal waren dat stukken in het lichte
genre, kluchten. Na de Kweekschool
moest ik in militaire dienst en daar
door 'verdween' ik voor drie jaar naar
het toenmalige Nederlandsch-Indië
om deel te nemen aan de politionele
acties van toen. Na mijn terugkeer
ben ik enige tijd buiten Den Helder
als onderwijzer werkzaam geweest,
waarna ik op de Tuindorpschool ging
lesgeven. En toen viel ik weer hurry
up in het toneelleven."
Sinterklaastoneel
Dat was in de tijd, dat Jack Ambriola
fan Slort.
ook voor onderwijzer studeerde en
deze het Sinterklaastoneel voor de
drie lagere klassen van de lagere scho
len verzorgde. Jan Slort: "En wij had
den een toneelgroep van onderwijzers
die sprookjes speelde voor de hogere
klassen. Jack en de zijnen speelden in
het oude Casino en wij speelden de
eerste jaren in de oude Marinekantine
op de Buitenhaven. En we hebben
ook nog een paar jaar gespeeld in 't
toenmalige Huys Tijdtverdrijf aan de
Kanaalweg. Dat was een ontzettend
leuk feest, ja, het mooiste wat ik ooit
gedaan heb: spelen voor kinderen."
Niet alleen maakte Slort deel uit van
de onderwijzerstoneelgroep, ook was
hij actief in de toneelgroep, die gere
geld voor de toenmalige Vereeniging
Volksonderwijs voor het voetlicht
trad. Daarover zegt hij: "Het was geen
echte vereniging, maar de leden ervan
waren ook onderwijzers. In het oude
Casino aan de Molengracht speelden
we soms wel twee tot drie stukken per
seizoen. Maar we speelden ook op
Wieringen, in Tuitjenhorn en in Cal-
lantsoog, kortom in de hele Kop van
Noord-Holland. Veelal avondvullende
stukken met bal na. Een vaste regis
seur hadden we niet. We regisseerden
