Ouderhuis
10
'k Zie in gedachten nog mijn Moeder werken,
Zij deed het toen, met stoffer en een blik,
terwijl ze onderhand de hutspot kookte,
daarmee was Vader erg in z'n schik.
En 's avonds, bij het vallen van het duister,
werd de gaslamp door Moeder aangestoken,
de lucifer, voorzichtig door het gaatje,
't zou zonde zijn, als 't kousje werd gebroken.
Ik loop zo graag nog door die oude buurten
daar waar mijn ouderhuis eens heeft gestaan,
't Is er niet meer, want als zovele dingen,
moest het aan slopershand ten onder gaan.
Ach het voldeed niet meer aan deze tijden,
want de W.C. die was gewoon nog buiten,
een emmer met een bril, wat oude kranten,
een haakje om de deur te kunnen sluiten.
De kraan die zat nog voor, in het portaaltje,
Een bedstee achter, en ook eentje voor,
en op de schoorsteen, op z'n vaste plaatsje,
daar stond mijn vaders stenen kwispedoor.
En het fornuis, dat in de keuken brandde,
het werd gestookt, met turven en briketten,
en moest de stijfselwas gestreken worden,
kon je daarop de ijzeren bouten zetten.
'k Moest soms een boodschap voor mijn Moeder halen,
een onsje stijfsel, munten voor het gas,
de kruidenier die moest het maar opschrijven,
omdat er vaak geen geld in huis meer was.
Ja, in die tijd werd armoede geleden,
en van veel kinderen bij mij in de klas,
kon je op de bleke gezichten lezen,
dat schraalhans bij hun keukenmeester was.
Keuken arbeiderswoning (beeldbank HHV).
Wanneer we samen aan de tafel zaten,
ik las een boek en Moeder stopte sokken,
vertelde Vader nieuwtjes uit de kranten,
en over dingen waar we vaak van schrokken.
Ik zit zo vaak, daaraan terug te denken,
dan merk je pas, wat gaat het leven vlug,
maar ja, het is niet meer terug te draaien,
die oude tijd die komt niet meer terug.
Buurtwinkel: kruidenier Buter, Breewaterstraat (beeldbank HHV).
Jan Limburg
