conciërge Zits helpen in kelder waar
de verwarmingsketels met cokes ge
stookt werden. Ook zilverpapier voor
de missie werd er verzameld en als je
vroeg waar al dat zilver naar toe ging,
dan noemde meneer Zits landen als
de Antillen en Suriname, verre stre
ken waarvan je geen flauwe notie had
waar die lagen."
Claessen: "Zilverpapier, de missie.
Typisch rk. In die leer werden we trou
wens grondig onderwezen. Zo herin
ner ik me een meester die vertelde
over de heilige sacramenten, het zijn er
denk ik een stuk of zes, zeven. Miste je
er in je leven één van, dan zou het le
lijk met je aflopen in het hiernamaals.
Zo'n drieste voorstelling van zaken
hakte er natuurlijk flink in en als goed
gelovig kind nam je je heilig voor om
alle sacramenten braaf te halen."
Stobbe: "Maandelijks ook was er de
klassenmis. Dan gingen we klassikaal
naar de Petrus Pauluskerk aan de
Kerkgracht. Broodje nuchter natuur
lijk, maar wel met het voordeel dat
de school wat later begon en je moe
der twee broodjes klaarmaakte met
pindakaas. Die heerlijke geur ruik ik
nog."
Claessen."Dan ontbeten we in de
klas en dronk ik warme thee uit een
thermosflesje. Heel huiselijk allemaal.
Biechten gebeurde trouwens ook klas
sikaal. Ik zie nog hoe pastoor Bakker
- die we allemaal heel aardig vonden
- ons breed lachend opriep de 'dikste
zonde' uit te kiezen om die vervolgens
op te biechten. Mijn dikste zonde was
steevast dat ik mijn zus had geplaagd.
Wist ik veel van de zonde. De straf, de
penitentie, kwam meestal neer op het
bidden van een weesgegroetje voor
een aantal schilderijen die in de kerk
de kruisgang uitbeeldden. Wie het te
bont had gemaakt, moest alle schilde
rijen af, een behoorlijke zware straf."
Stobbe: "En natuurlijk kwam er de
vraag of je misdienaar of koorzanger
wilde worden. Het werd dus misdie
naar want dan mocht je ook wel eens
onder schooltijd naar een trouwerij of
een begrafenis."
Claessen: "Van mijn moeder, die van
huis uit niet rk is, mocht ik geen mis
dienaar worden. Het zangkoor vond
wel genade in haar ogen. Ik zie me
nog voorzingen voor een broeder. Ik
slaagde en mocht meedoen. De op
komst voor de repetities in de kerk was
trouwens honderd procent, want als
beloning kreeg je een reep chocolade."
Schuld en boete. Het was ingebak
ken in het schoolsysteem. Lieten de
pastoor of de kapelaan je wat gebedjes
prevelen bij wijze van penitentie, som-
83
