Verhalen uit het Dorus Rijkershofje Houtzaagmolen 'De Goede Verwachting' aan defahrieksgracht, gebouwd in 1824, afgebrand in 1897 Westgracht is door hen gebouwd (1854). Een pand dat grote bekendheid kreeg in dit stadsdeel was de rooms- katholieke school voor kleuter- en lager onderwijs aan de Jonkerstraat (1866). In 1875 stelde de weduwe van Jannes Eilardus grond en geld beschikbaar voor een naast de school te bouw r.k. weeshuis. Het gebouw werd naar de milde schenkster Clara Louise Janzen- Meyer, het Louise-gesticht genoemd. School en weeshuis werden geleid door zusters Dominicanessen. Deze 'nonnen' woonden boven de school in de Jonkerstraat. Toen het weeshuis werd opgeheven, gingen de zusters Dominicanessen zich toeleggen op de ziekenzorg (Lidwinaziekenhuis 1927). Wanneer we onder projectontwikkeling de exploitatie van bouwgrond en bouwprojecten op grote schaal verstaan, is het werkelijk niet overdreven de gebroeders Janzen projectontwikkelaars te noemen. Na het overlijden van J.S. Janzen, op 14 maart 1890, biedt zijn schoonzuster, de weduwe van zijn reeds in 1866 overleden broer J.E. Janzen, namens de familie in 't Vliegend Blaadje zo'n vijftig bouwpercelen te koop aan. In het bijna hagiografische verhaal van de rooms-katholieke amateur-historicus M.M.J. Hoogenbosch over de gebroeders Janzen wordt vermeld dat zij in grote mate tot bloei der gemeente Den Helder hebben bijgedragen. Dat zal ongetwijfeld zo zijn. Maar wie het verhaal getiteld 'Van aannemers en molenaars' in het blad 'Levend Verleden' (1989/1990) van de Helderse Historische Vereniging leest, kan zich niet aan de indruk onttrekken dat de gebroeders toch óók goed aan zichzelf hebben gedacht. Jan T. Bremer De zonnebank Willem heeft al jaren last van eczeem dat zeer hardnekkig is. Er is weinig kruid tegen gewassen. Af en toe werd hij bestraald maar veel verbetering zat er niet in. Na een bestralingsbehandeling ging Willem op bezoek bij zijn zuster en zwager. Zij informeerden hoe de behandeling was verlopen. Willem drijft er maar een beetje de spot mee en geeft verder nietszeggende antwoorden. Eigenlijk zou hij een zonnebank moeten hebben, is het advies. Probleem is alleen dat deze niet in het ziekenfondspakket zit. Toch ziet Willem er wel wat in. Niet alleen voor zijn eigen heil maar ook voor dat van zijn familie."Hoeven jullie niet meer naar het strand om bruin te worden", lacht hij. En nog voor op deze kwinkslag gereageerd kan worden voegt hij er aan toe: "Je moet er wel rekening mee houden dat ik dan een aparte meter laat plaatsen. Voor de stroomkosten." Er wordt hartelijk om gelachen en het gesprek gaat verder over de zaken van de dag. Op de vraag of het eczeem jeukt zegt Willem: "Als de pest. Ik zou willen dat ik een bed van schuurpapier had..." Maar al het gevraag begint Willem te veel te worden. Als zijn zus en zwager ook nog vragen naar de uitslag van het bloedonderzoek dat hij moest ondergaan, stapt hij op. Maar hij steekt nog wel even zijn hoofd om de deur. "De zuster heeft gezegd:'jij drinkt zeker veel jonge klare?"' En wegwas Willem.... K.Jellema 142

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 2006 | | pagina 24