een bestuurlijk dieptepunt in de
geschiedenis van Den Helder, dat
zijn weerga niet kende.
Bij het opmaken van de balans
noemde de immer optimistische
burgemeester Staatsen dit toch
geen verloren bestuursperiode.
Naast onder andere de fraude
kwestie, asbest-incidenten op het
Vinkenterrein en in de Van Ga-
lenbuurt, grote problemen bij de
Sociale Dienst, waaronder het par
keren van uitkeringsgerechtigden
op ellenlange wachtlijsten en veel
ziekteverzuim, de mogelijke komst
van de Orion-patrouillevliegtuigen
en het begin van een jarenlange en
veel geld vragende ambtelijke reor
ganisatie, waren er heel wat posi
tieve resultaten: de totstandkoming
van de toekomstvisie Den Helder
2015, het binnenhalen van voldoen
de subsidies voor een succesvolle
restauratie van de Oude Rijkswerf,
de start van de realisatie van het
Duinparkplan, de unieke restaura
tie van De Boeg, het scheppen van
een architectonisch hoogstandje,
nl. het Triade-gebouw, het voor het
eerst organiseren van het Lekkerste
Weekend en het tot traditie maken
van het Historisch Weekend.
In dit licht stelden de politieke
partijen hun groslijsten op voor
de raadsverkiezingen van 6 maart
2002. De voorbereiding van de be
stuursperiode 2002 - 2006 stond,
naast de inhoudelijke ontwik
kelingen, vooral in het licht van
de dualisering van het gemeen
tebestuur. De regering wilde een
bestuurlijke impuls geven aan de
lokale democratie: de lage opkomst
bij lokale verkiezingen in vooral
de grote steden gaf aanleiding tot
toenemende zorg. Tussen kiezers
en gekozenen gaapte een bijna
onoverbrugbare kloof. De regering
stelde een staatscommissie in, on
der voorzitterschap van professor
Elzinga, met als opdracht de bur
gers dichter bij het lokale bestuur
te betrekken door invoering van
het dualisme. De lokale politiek
moest weer interessant, spannend
worden door de functies van ge
meenteraad en college van B&W te
ontrafelen. De volksvertegenwoor
digende en controlerende rol van
de gemeenteraad moest worden
versterkt. Ook moest de raad ka
ders gaan stellen waarbinnen het
gemeentebestuur - nu uitsluitend
het college van B&W - het beleid
moest voorbereiden en uitvoeren.
In Den Helder werd een werkgroep
ingesteld die de invoering van het
dualisme moest voorbereiden. Een
aantal raadsleden en inwoners had
daarin zitting. Het voorzitterschap
rolde Jan de Groot, jawel, nu frac
tievoorzitter van Grogo, letterlijk
in de schoot: er waren nl. twee kan
didaten voor deze functie, Freek
Bellinga en Jan de Groot. Toen de
stemmen in de werkgroep tot twee
keer toe staakten, werd de oude
vertrouwde gulden opgegooid, met
Jan als gelukkige. Voorbereid wer
den een nieuw reglement van orde
voor de raad, een verordening op
de raadscommissie, het burgeriniti
atief en een aantal cursussen voor
de raadsleden.
Na meer dan 150 jaar monisme
deed op 6 maart 2002 het dualisme
zijn intrede. Aan de vervlechting
van raad en college kwam een eind.
De raad kreeg zijn eigen ambtelijke
ondersteuning door Willem van
der Paard per 1 januari 2003 te
benoemen als raadsgriffier.
Maar eerst waren daar de
verkiezingscampagnes en de
verkiezingen zelf. Zowel de
aanloop als de verkiezingen
kenden verrassingen. In de eerste
plaats werd de Stadspartij Den
Helder formeel ingeschreven in
het kiesregister. Na een lange en
gedegen voorbereiding gingen zij
meedingen naar de gunst van de
kiezers: op hun groslijst prijkten
overigens de namen van een aantal
bekenden. Eens stonden zij op
de PvdA-lijst: Koos en Harry van
Dongen, Marinus Vermooten en
Willem Sloot. Jan de Groot zorgde
voor de tweede verrassing. Hij
deed mee aan de verkiezingen met
de lijst Leefbaar Den Helder; ook
op zijn lijst stonden meer PvdA-
bekenden: Dirk Gorter en Henk
Visser.
"Aardverschuiving in Helderse
raad" kopte de Helderse Courant
van 7 maart 2002. De WD
verspeelde 3 zetels en kwam uit
op 6, het CDA won 1 zetel en ging
eveneens naar 6, de PvdA wist
ondanks de interne perikelen
de schade te beperken en kwam
terug met 5 zetels. D66 kwam uit
op 3 zetels, GroenLinlcs op 2, de
ChristenUnie moest het ook met 2
zetels doen en voor het Algemeen
Ouderen Verbond resteerde 1
zetel. Een echt grote fractie was
er niet. Het Pim Fortuyn-effect en
dat van Leefbaar Nederland deden
zich ook gelden in Den Helder. De
verrassende en grote winnaar was
namelijk Leefbaar Den Helder. De
oud fractievoorzitter van de PvdA
kwam in de raad met evenveel
zetels als zijn voormalige partij en
de Stadspartij Den Helder behaalde
3 zetels. Ongetwijfeld zou die
partij de grootste fractie hebben
geleverd, als Leefbaar Den Helder
niet hinderlijk door het beeld was
gelopen. Als
Vijf kandidaten passeerden hoger
geplaatste kandidaten: Theo Krol,
André Ramautar, Tjitske
Biersteker en Marinus Vermooten
kwamen met voorkeursstemmen
in de raad. Cees Pennings, als llde
op de CDA-lijst geplaatst, maar
ook verkozen, volgde hen niet:
hij zag om privé-redenen af van
het raadslidmaatschap. Theo Krol
haalde de kiezers over de streep
met een opgeplakte cent en de
Jutter van het jaar 2000 met de
slogan "Stel een goede daad Kies
Vermooten in de raad".
Zijn succes verraste ook de eigen
Stadspartij. Fractiegenoot Pieter
Bakker merkte in de krant op:
"En hij moet niet meteen de
prima donna gaan uithangen." In
2005 doet hij dit alsnog. Tijdens
