Pieter Wilhelm Bot: plicht voor recht, recht voor plicht
tocht maakte ook aan boord was,'
schrijft schipper Coen Bot later.
Maar dat was niet het enige, want
toen de reddingboot even voorbij
het lichtschip 'Haaks' voer, zagen
ze tegen middernacht een rode
kogel, het teken van hoge nood.
En daarna niets meer, hoe ze ook
zochten. Pas de volgende dag bleek
dat het schip, een Belg, gekapseisd
was. Negen bemanningsleden
waren verdronken, alleen de
kapitein was opgepikt door een
Duits schip. Voor de reddingboot
een vergeefse reis en zoiets is voor
de bemanning altijd moeilijk te
verteren.
Tientallen reizen hebben wij in die
jaren gemaakt,' aldus Coen Bot
in zijn boek 'Als de Noordwester
woedt', maar het zou te eentonig
worden om bij al die 'kleine'
reddingen stil te staan.
'dodenschip
Alleen het verhaal van het
'dodenschip' (4 december 1935),
over die vooroorlogse jaren wil
hij nog wel vertellen. Bij paal 2
waren elf zeelieden per sloep aan
wal gekomen, maar er moesten
nog meer mensen aan boord van
het Zweedse stoomschip zitten. En
inderdaad: 'wij kwamen vrij dicht bij
het schip en zagen mensen aan dek.
Zij stonden in elkaar gedoken achter
de stuurhut. Wij riepen naar hen,
schreeuwden naar hen, maar kregen
geen antwoord. Zij verroerden zich
niet. Wat had dat te betekenen, het
was toch geen dodenschip!' Nee, dat
Nationale Reddingbootdag 2003.
Piet Bot met oud-opstapper Aad van
Duivenbooden op zijn oude schip, de Prins
Hendrik
Evenals zijn vader en grootvader
was Piet Bot (12 mei 1914 - 01 au
gustus 2005) een even bekwaam als
moedig mensenredder. Toen zijn
vader op 1 januari 1946 afscheid
nam als schipper van de redding
boot te Den Helder had hij 649
mensen gered. 'Een aantal dat niet
spoedig geëvenaard zal worden,' aldus
de directeur van de reddingmaat
schappij ('Reddingboot', mei 1946).
Maar Piet Bot heeft, in de veertig
jaar dat hij bij de reddingmaat
schappij in dienst was (1934-1974)
in 481 tochten in totaal 894 schip
breukelingen gered.
Pieter Wilhelm Bot, geboren 12 mei
1914, trad op 1 april 1934 in dienst
van de reddingmaatschappij als
'opstapper' op de 'Dorus Rijkers'.
Kort voor de oorlog werd hij
stuurman (1 november 1939) en
kort erna (1 januari 1946) schipper.
Eerst op de 'Dorus Rijkers', daarna
op de 'Prins Hendrik' (1952-1968)
en tenslotte op de 'Suzanne'(1968-
1974).
Toen Piet Bot in 1934 'opstapper'
op de reddingboot werd, was dit
uiteraard niet voor 't eerst dat hij
meevoer. Reeds op zijn vijftiende
voer hij mee (21 september
1929) toen er een paar jachtjes
en marinesloepen vastgelopen
waren. Ook de reis naar de klipper
'Rival' op 14 februari 1933 maakte
hij mee, maar ook toen nog als
'overtallig' redder. Pas een jaar
later kwam hij officieel in dienst
van de reddingmaatschappij. Nog
datzelfde jaar, op 4 oktober 1934,
ging de 'Dorus Rijkers'- voor het
eerst in het bezit van een radio!
- in een vliegende storm eropuit
voor een noodgeval.
'Die nacht voelde ik me niet op mijn
gemak, waarschijnlijk omdat mijn
jongste zoom, die zijn eerste grote
54
