Het awtje n et tot 1 die als erkoor )U rde ;el it ook liet vVie der la van een herstel, ook nog eens in '68 met een concert in gebruik gesteld. Beide malen, jawel, door Feike Asma - "Us Feike". Nog in 1965 had Ds Swen in de kerkbode gefoeterd: "zondag was het weer har en boos. Nog maar nauwelijks hadden de organisten de windmotor aangezet, of een groot deel van de pijpen begon te spreken. Het was een afschuwelijk gejank gemengd met een dof gedreun, dat herinnerde aan een auto, waarvan men vergeten is het contactsleuteltje om te draaien" Met de naam "Duinkerk" was iets curieus aan de hand: hij was eigenlijk bedoeld als voorlopige werktitel, maar een onder de gereformeerden uitgeschreven prijsvraag voor een passende naam leverde niets op en zo bleef het "Duinkerk". En zo kon het gebeuren dat in de enige stadswijk die in de volksmond een Bijbelse naam had ("Jeruzalem" vanwege de vele witbetonnen prefab-woningen in de eerste periode) de enige gereformeerde kerk stond met een "wereldse" naam. Predikantentrio Met de opening van de Duinkerk was niet alleen sprake van drie gereformeerde kerken in Den Helder, bij de opening speelden ook drie gereformeerde predikanten een rol: de dominees Hamming als voorzitter van de bouwcommissie, Hartkamp als voorzitter van de centrale kerkenraad en Swen als wijkpredikant. Deze drie kwamen kort achtereen vlak na de oorlog naar Den Helder, waren bij hun komst alledrie rond de veertig en zouden als trio minstens twintig jaar in Den Helder blijven en daarmee het gezicht van gereformeerd Den Helder voor een hele generatie stempelen. Er viel - ook in kerkelijk opzicht - heel wat op te bouwen na de oorlog. Gereformeerd Den Helder was zijn beide predikanten kwijtgeraakt. Ds Veenhuizen wegens vertrek naar elders, Ds Tollenaar door overgang naar de gereformeerde kerken vrijgemaakt - een product van theologische en maar e ir In r lijk at r iets n en erk otbkerk zanten- Nieuw Den Helder met Seringenplein en Duinkerk. tot stand, een kerkgebouw dat er onmiskenbaar als een kerk uitzag, met bovendien een heuse toren compleet met uurwerk en luidklok. De Duinkerk Dat was een stedenbouwkundige noviteit in Den Helder: afgezien van een dakruiter hier en een spitsje daar, kende de stad geen kerktorens en werd de skyline bepaald door water- en vuurtoren. Deze architectonische uitspatting konden de sobere gereformeerden zich dan ook permitteren dankzij een 50% subsidie van de overheid. Er zal dus wel een kust- of luchtwaarnemingslicht op de toren hebben gestaan. De architect kwam, naar goed gebruik in de jaren vijftig, uit eigen kring in de persoon van de heer J.J. van der Leek, die weliswaar diverse scholen, maar nog nimmer een kerk had ontworpen. Het gebouw oogstte veel lof. Minder zegen rustte er op het - met drie klavieren en 21 registers - nogal forse orgel. Het werd niet alleen in '58, maar na veel ziekten, operaties en 39

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 2004 | | pagina 13