zag je de ene keer een kruisverbin
ding, omgedraaid een horizontale
verbinding. Beplakt met eigenge
maakt, gekleurd papier. Dat werd
als volgt gemaakt. Neem 3 of meer
kleine flesjes en vul die voor een
gedeelte met gewone verf, b.v.
rood, geel en blauw. Doe daar een
flinke scheut wasbenzine op en
dan schudden. Een teiltje water
en druppel daarop van elke kleur
wat verf. Even roeren voor mooie
figuren en leg er even een vel wit
papier op. Er weer afnemen en
horizontaal laten drogen en je hebt
een uniek eigen papiertje!
Andere leraren die me zijn bijge
bleven zijn b.v. dhr. Hoek, leraar
Frans. Een bijzonder aardige,
grijze, kleine man met pijp. Wat
werd die toch vaak gepest door
sommigen. Vervoeg Vouloir...
voele maar, voele maar en dan
werd Hoeki toch zo kwaad!
Beekhuis van Til voor tekenen:
met 'krentjes kijken' naar een
zeskant gemberpotje. Dhr.
Noorman(?), sarcast, Korrel
boom voor meetkunde met
eeuwige sigaret in de brand.
Suze Held voor biologie,
'menskunde', sprak vervelend
'vochtig'. We zijn met de klas
op de fiets nog eens een dagje
naar Schoorl gefietst, naar 'De
Roode Leeuw' aan de voet van
de duinen. Duin op - duin af!
Leuke dag met lekke banden.
Bij luchtalarm lagen we in de
gang met de jas over het hoofd
tegen de glasscherven. Als het
maar even mogelijk was gingen
wij jongens met luchtalarm snel
naar boven (ze misten je toch niet
direct in de gang) en keken vanuit
de tekenzaal over het Marsdiep hoe
Engelse jagers de sperballons boven
de Duitse schepen stuk schoten.
Een enorm stuk luchtafweer was
dan bezig en wat we daar boven
deden was enorm stom, maar als
jongen zag je daarin geen gevaar.
Al gauw werden de ramen gewit-
kalkt! Na de oorlog kreeg ik met
Datema een speciale band. Ik werd
lid van de Helderse Amateur Foto
grafen Vereniging waar hij ook lid
van was. Een heel gezellige club
met als voorzitter meen ik Dhr. Van
Hasselt, bouwkundige of gemeen
tearchitect. Door dhr. Datema werd
ik ingewijd in de geheimen van de
ontwikkel- en vergrotingstechniek.
Tot op de dag van vandaag is de
zwart-wit en keurenfotografie nog
één van m'n hobby's. Na m'n ver
trek uit Den Helder in 1947 heb
ik dhr. Datema helaas nooit weer
gezien. Hij vestigde zich ergens in
zijn geboortestreek in Groningen.
Vanuit de school was de draaior-
gelmuziek van Wolf of Mieldijk
een wekelijks terugkerend plezier!
Als (amateur)pianist speel ik graag
oude salonmuziek en heb verschil
lende muziekstukjes die ik mij heel
goed herinner van het draaiorgel.
Stel je voor; een warme zomerna
middag. Je hoort 'Lotusbloemen'
van Ohlsen. Je droomt of suft er
heerlijk bij weg en dan weer 'wak
ker' wordend de klasse-beauty,
Beppy Jobse, te zien met haar lieve
oogopslag en haar figuurstrelende
groene truitje...mooi toch!
Het zijn leuke herinneringen, maar
zoals de dichter J.C. Bloem al zei;
'Voorbij, voorbij o en voorgoed
voorbij'.
Dick Zeedijk, Goor
