Een MULO-herinnering
8
Bladerende in mijn oude 'schoon-
schrijfschrift' uit 1941 van de ie
klas MULO in de Molenstraat in
Den Helder, denk je nog weer eens
even aan die school in de oorlogs
jaren.
De directeur, dhr. Roelof Datema
was een man met gezag! Evenals
mijn vader een geboren Groninger
en dat is, geloof me, een speciaal
soort. Bloedserieus, aparte humor
en wars van die 'grap'n'.
In zijn privé-boeken stond als Ex
Libris 'Rustig Trotseerend'; dat
tekent hem, een doordouwer!
Tegen het einde van de middag
pauze stond hij op de stoep van
de schoolingang de langzaam naar
binnen slenterende meute TEMPO
toe te roepen.
Op die MULO-van toen, hadden
we nogal wat vakken, ik herin
ner me Ned.Taal-Frans-Duits-
Engels, Vaderlandse- en Algemene
Geschiedenis, Natuurkunde, Teke
nen, Algebra-Meetkunde, Boekhou
den, Biologie, Sport. Ja, dat schoon-
schrijfschrift met gedichten uit het
begin van de vorige eeuw. Namen
van dichtende dominees, toen nog
veel in Schoolbloemlezingen als
Beets, De Genestet, HaverSchmidt,
Laurillard. Veel van deze dichters
hebben deze tijd niet meer gehaald;
niet belangrijk genoeg om nog te
worden genoemd. Tóch zijn er van
hen nog tientallen gedichten die
je ook nu nog met plezier leest. In
het schrift staan o.a. de volgende:
'Naar de Natuur'en 'Het Land'van
De Genestet, '1813' van Jan Prins,
'De Vlucht' van Adema van Schel-
tema, 'Het Geschenk' van Rosalie
Loveling, 'Zielige Zaligheid' van
Nolst Trinité, "t Scheepje' van
Speenhof, 'Staat op maak toe die
deur nou' van Reitz/Z.Afrika enz.
Een echt 'Dode Dichters Festival'.
Docente mej. Suze Held droeg een
gedicht voor, daarna gedicteerd
en de week daarop werd er een
van ons voor de klas geroepen om
het te 'zeggen', voortdurend door
Suze onderbroken voor correcties
op dictie en snelheid! Zo moest
ik een keer 'Het Geitenweitje' van
Jaqueline van der Waals doen.
Grote hilariteit door het steeds
maar weer struikelen over geitje
weitje en wittigheidje. Eens hadden
we een 'kwekeling' meneer IJ ska
('hijskraan') die uit zijn hoofd 'De
Zelfmoordenaar' van Piet Paal-
tjens (HaverSchmidt) voordroeg.
Prachtig, prachtig! Ik ben toen
geloof ik fan-voor-het-leven van
HaverSchmidt geworden. Ik heb
praktisch al zijn proza én poëzie en
zeer veel schriftuur over zijn trieste
leven. Onvergetelijk voor mij is de
schitterende HaverSchmidt-herden-
king in 1994 in de Nieuwe Kerk in
Den Helder.
Dhr. Datema gaf naast boekhouden
ook muziekles en handenarbeid.
Voor de muziekles hadden we alle
maal bij Strang een zwarte, blikken
blokfluit moeten kopen. Klassikaal
werd 'Schön ist das Zigeunerleben'
ingestudeerd. Kwam niet veel van
terecht; er waren er altijd wel wat
die met of zonder moedwil hun
eigen idee in de muziek legden.
Een oorplagend resultaat! Datema
boos en zong de melodie nog maar
eens voor...
Met handenarbeid maakten we
eens een bewaarmapje voor papier
geld. Twee stukjes karton van ca.
13x9 cm werden op een slimme
manier d.m.v. linnen bandjes met
elkaar verbonden. Bij het openen
De Mulo aan de Molenstraat in 1925.
