Wat ik nog weet 91 mers, de tegenpartij was niet ge wend aan het altijd wat koude zee water en hield ook geen rekening met de lichte deining. Wat je noemt het z.g. 'thuisvoordeel'. Gerenom meerde verenigingen als D.A.W. (Alkmaar), Neptunus (Zaandam), Nereus (Zaandijk) of D.W.R. (Haar lem), vonden in de regel aan de Dijk hun 'Waterloo'. Na de oorlog werd er met twee ze ventallen ingeschreven op de natio nale competitie en werd de naam 'Frissche Morgen' veranderd in 'De Bruinvissen'. Een jongere generatie diende zich toen aan, zoals Leen van Drimmelen, Henk Kohier, Henk Kooger, Jan Leder en de broers Scholten. Zelf verhuisde ik in 1952 naar IJmuiden. De 'Frissche Morgen', een fijne club uit een onvergetelijke en ver vervlogen tijd, die mij op 5° N.B. veel Jutters sportplezier heeft be zorgd. Flip Flameling, Rotterdam 1 Zie: 'Levend Verleden' december 2003, p. 38. 10 mei 1940 's morgens vroeg, de aanval van de Duitsers op vliegveld De Kooy, een rare gewaarwording voor een jongen van tien jaar oud. Toch was ik wel vliegtuigen ge wend, want onze school stond aan de Kortevliet. Zelf woonde ik aan de Nieuweweg, hoek Doggersvaart. De jagers scheerden zo laag over ons huis, dat ik de piloten kon zien zit ten. Na de capitulatie op 14 mei werd de christelijke school gevor derd, waadoor we een paar weken niet naar school konden. Daarna hebben we een tijdje les gehad in de boerderij-werkplaats van aanne mer Simon van Scheijnen, in de lege voorkamer. In juli verhuisden we naar de bollenschuur van D. Nieuwehuizen, Langevliet nr. 2. Omdat het een tweemans school was, werd de schuur in tweeën ge deeld. De eigenaar had deze echter nodig voor zijn bollenpelsters. Hij had nog een loods, aan één kant open, om kisten en kratten in op te bergen, maar die was niet geschikt om les in te geven. Daar werd even wel een oplossing voor gevonden. Om vluchtelingen aan onderdak te helpen was 'Vluchtelingenzorg' op gericht. Deze organisatie bouwde enkele huizen in Julianadorp en werd tevens ingezet voor het om bouwen van de loods tot nood- school. Daar is vervolgens de hele oorlog gebruik van gemaakt. Nieu- wenhuizen bleef echter bergruimte nodig hebben voor zijn kisten. De gemeente loste zijn probleem op door de badhokken van zwemver eniging de 'Frissche Morgen' die niet meer op de dijk mochten staan, omdat daar een zwemverbod van kracht werd, te verhuizen naar het erf van Nieuwenhuizen. Aldus enkele herinneringen van een schooljongen uit de jaren 1940-1945. W. van der Wenden.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 2004 | | pagina 9