N.S.
In de postwagen.
GEEN TOEGANG TOT DE PERR.OMS
Wiel rij den is alleen toegestaan op daartoe geschikte paden en niet op de bruggen.
Rerfjdeo of medevoeren van motorrijwielen of -voertuigen op den spoorweg, op spoorweg
bruggen en perrons is behoudens önn geneesheeren van Z.- en O.-fonds der N.v. Neder-
^^^^^^a^sche^oonvegen 'cw strengste ver boden.
:s
i>
*a
s**© ca
fS s
o f v n
sft S
ièf 9
f sfl
un
lil!
z 3
t -o
V» e
c
ZÏ*Z
5:^
c 0
s 13-s
-3 a,
C c
N.V.ltfi
Bewijs van toegang
3reezand - Anna Paulowna,
v/d Hr. Tk.J.Verbeij te Breezand
ISgftfEGEN
leg spring n*. xa
Leges 1.-
AFOEGEVEN
"flïö- w*
Dc Chef van den Dii
en Werken,
N.S.
Z
3.-8
3 a
rü
!"I
**iï
SS."
O s 5
o»»s
Q. O 3 w
sra 2 s
ij's
3-
ïc
'hi
w a, o
a c c*
I c S
C B
E: S" 2
N.S.
Dit bewijs geeft toegang tot bet daarop aangegeven gedeelte van den spoorweg benevens
tot het terrein der daaraan gelegen eind- of tusscbenstatfons. doch alleen voor zoover als
noodig Is, om zich over dit terrein langs den koristen weg van den spoorweg naar den
pubfieken weg tc begeveru
73 16000 - X/r-42 - K 542 ZIE OMMEZIJDE
N.S.
echter doorgaan en 's morgens
kwamen de mensen, die hier een
taak hadden, terug, terwijl
's avonds het omgekeerde gebeur
de. De trein was het vervoermiddel
om terug te keren naar het evacu
atieadres, in Breezand, Anna Pau
lowna, Schagen of nog wel verder.
De trein was meestal afgeladen vol
en bestond uit enkele personenwa
gens, een of meerdere goederenwa
gons en een postwagen. Alle ruimte
werd gebruikt en alles was toege
staan. Zelf heb ik lange tijd die
trein benut om naar m'n vlucht-
adres in Breezand te komen. Daar
bij probeerde ik om zoveel mogelijk
in de postwagen mee te reizen. Die
wagen had ook de voorkeur van
Van Weelde. De kans op een of an
der vaderlands lied was dan erg
groot! Vooral het "Ik hou van Hol
land, 't landje rond de Zuiderzee"
werd steeds met gejuich door de
medepassagiers begroet. Het wa
ren lichtpunten in ons donkere
bestaan.
De evacuatietrein was een onzeker
geval en wij, die in Breezand
moesten uitstappen, vroegen
meestal of de trein daar wel stopte.
Hoe het zat is mij niet bekend. De
machinist zal dat niet zelf hebben
kunnen bepalen. Vaak moest ik
van Anna Paulowna naar het ein
de van de Zandvaart lopen, een
klein uur gaans. Gelukkig had ik
op aanvraag een bewijs gekregen,
dat ik langs de spoorweg mocht lo
pen, anders was de wandeling nog
langer geweest, 's Morgens stopte
de trein gelukkig wel steeds in
Breezand, waardoor ik dus naar
mijn werk bij Drukkerij De Boer
kon gaan.
T. Verbeij
