zaak in electrische artikelen. Daar
heeft mijn broer met kerst '39 nog
een reklameobjekt gemaakt voor in
de etalage.Van de garage nabij de
Kerkgracht herinner ik mij vaag
dat er een antieke auto stond, als
zodanig kenbaar door de voorkant
van de motorkap. Verder weet ik
dat je een depot voor Den Helder
had van Eiselin Fotografie-Uitge
verij op Van Galenstraat nr.n.
Heeft iemand enig idee wanneer
en in welke jaren dat depot in Den
Helder gevestigd was? Ik bezit een
door hen uitgegeven ansichtkaart
van het nieuwe dok van de Rijks
marinewerf te Willemsoord
Na het bombardement op 14 mei
'40 ging het leven weer min of
meer normaal door, voorlopig al
thans. In de vijfde klas raakte ik be
vriend met Henk Goebert, die een
jaartje ouder was dan ik; in '39/'4o
heb ik 's avonds nog al eens ge
speeld met hem en zijn iets oudere
broer Piet en diens kornuiten,
waaronder mijn buurjongen en
vriend Arthur Beussen en zijn
vriend Henk Groenedijk (Henk
had een oudere broer, Jan, die bij
Albert Heijn werkte en boodschap
pen bezorgde met een bakfiets, ene
Bout en een enkele keer een Dito,
waarmee ik me als jongste best op
mijn gemak voelde).
In '37/'38 nam mijn moeder mij
mee naar het stille strand. Bij thee
Krugerstraat, rechts de Van Calenstraat.
huis Duinoord, de halte voorbij de
toegang tot de Donkere Duinen,
stapten we uit, en dan namen we
het (fiets)pad dat dwars door de
duinen naar het stand leidde. Dat
pad werd gekruist door een een-
baans spoorlijn - rails met biels en
grint - lopend van noord naar zuid,
we gingen er naast lopend zuid
waarts. De eerste keer vroeg ik of
dat niet gevaarlijk was in verband
met treinen die voorbij zouden ko
men, maar moeder vertelde dat er
op deze spoorbaan geen treinen re
den. Bij de kruising met het fiets
pad lag aan de zuidkant links van
de spoorbaan een schietterrein. Er
stond een bord waarop kenbaar
werd gemaakt dat de toegang ver
boden was als de rode vlag was ge
hesen. Dat is ons eenmaal overko
men; ik zag daar toen enige militai
ren met een kepi op in het duinge
bied (ik heb daar wel geweerkogels,
patroonhulzen en patroonrekjes
voor vijf kogels in hulzen gevon
den, maar die heb ik niet bewaard).
Langs de spoorlijn lopend waren ze
op een keer begonnen op een be
paald punt bij de kustduinen iets te
bouwen en eenmaal klaar bleek het
een kazemat te zijn, beschilderd
met gele, groene en ik meen bruine
vlakken. Mogelijk is die bunker be
schreven in een boek over bunkers
dat omstreeks 1980 is verschenen
bij een Helderse uitgever op de
Kerkgracht. Welke lezer herinnert
zich die spoorlijn en weet waar die
naar toeging? Mijn broer nam me
een paar keer achterop de fiets mee
naar Callantsoog. Ik vroeg of we
door de duinen gingen, want het
leek mij mogelijk om langs die
spoorbaan te fietsen. Dat vroeg ik,
omdat ik zo hoopte te kunnen zien
hoe die spoorlijn verder liep. Dat
zei ik er helaas niet bij, want mis
schien had mijn broer, die elf jaar
ouder was dan ik, het dan wel ge
daan. Nu zei hij dat we via de weg
gingen en dat gebeurde dus. Was ik
met mijn moeder, dan gingen we
een stuk voorbij die bunker rechts
van de spoorweg door de duinen -
via een slag - naar het strand. We
kwamen nooit iemand tegen, ook
niet op de terugweg. Op een be
paald punt gingen we dan rechts
van de rails dwars door de duinen
naar de weg Den Helder-Callants-
oog en kwamen dan uit bij de derde
of vierde - naar ik meen de derde
- boerderij bij de weg, gerekend
vanaf theehuis Duinoord.
In '37 of'38 is die boerderij door
blikseminslag geheel afgebrand. Dat
stond in de Heldersche Courant. We
hebben daarna nog bij de platge
brande boerderij gestaan, en iets van
een theelichtje opgeraapt
(Al)Fred H. Vos
St. Jorissteeg n, 2311 JA Leiden.
Ir3
