Jeugdherinneringen
beeld: Lorenzstraat als Lorrestraat
en Loirestraat, maar ook als Woren-
straat! Van de Van Galenstraat her
inner ik me op de hoek schuin te
genover het poortgebouw, dus de
hoek waar de De la Reystraat begon
of eindigde, bakker Zoons bij wie
we klant waren en ook een zon
dagsblad kregen. Verder van die
hoek naar de Krugerstraat zat Berg
man, waarschijnlijk een boekhan-
deltje waar tevens schrijfwaren,
pennen, inktlappen, inkt, potloden,
schriften enz. werden verkocht en
naar ik meen knikkers, stuiters en
handballen. Aardige mensen, die
een zoon hadden, Kees genaamd,
die verstande
lijk gehandi
capt was, iets
wat mij pas
min of meer
duidelijk werd
toen ik een jaar
of elf was. Rein
Bovendorp zag
ik hem als hij
uit school
kwam wel eens
even plagen,
zijn autopedje
afpakken en als
hij dan boos
werd kreeg hij
hem weer te
rug. Hoewel ik
hem destijds
niet kende, had
ik de pest aan
hem, want ik
was enigszins 'mismaakt'; ik had
opvallend grote flaporen, een grote
mond van oor tot oor, negerlippen
en Rein Bovendorp behoorde tot de
groep die mij 'ganzenbelckie'
noemde. Gelukkig ging de Herzog-
Dick Zeedijk ken ik van gezicht,
hij droeg - in 1939? - een plusfour
en een alpino, naar de gewoonte
van die tijd aan een kant over zijn
oor, net zoals mijn vriend Jan van
Laar. Dick woonde aan de even ge
nummerde kant van de Kruger
straat tussen de Van Galenstraat en
de Polderweg, in één van een vier
tal huizen met een plat dak met
middenin een overdekte steeg
voorzien van een deur. Een zelfde
viertal huizen stond verder in de
straat. In een daarvan woonde me
vrouw Meier, de opoe van Arthur
en Cees Beussen, mijn buurjon
gens sinds augustus 1939; zij
Van Calenstraat met links de winkel van
Albert Hein..
woonden op 53, ik op 55. Het huis
van hun opoe stond tegenover smid
Smit en de behangerszaak naast de
smederij; de schilder en behanger
heeft eerst een tijdlang schuin ach
ter ons gewoond.
Jan Farenhorst ken ik niet. Ik wil
wel even opmerken dat Herzog-
straat uitgesproken behoort te wor
den als Hertzogstraat, maar niet zo
wordt geschreven.
De naam Joubertstraat leverde nog
meer moeilijkheden op: doorgaans
werd die niet uitgesproken als sjoe-
bertstraat, maar als joeburtstraat al
thans door een deel van degenen
die er woonden, anders werd het
misschien nog wel zoiets als jou-
burt of jouw beurt. Stadsbestuur
ders houden met de naamgeving
en de mogelijke uitspraak en ver
warring die daarvan het gevolg kun
nen zijn nooit rekening. Een voor
in