Helder se Courant gebruikt, die in
"werkbare" papiertjes gescheurd
was.
Harry:
Maar voordat je de Courant ver
scheurde had je toch wel de span
nende verhalen van de drie hondjes
Pim, Pam en Pom gelezen?
We kaartten met sigarettenmerken,
hele dozen vol had ik ervan. Met
knikkeren speelden we 'uppie letst'.
We maakten een putje door een
geel steentje van de stoep los te
peuteren. Je had een favoriete knik
ker en dat was "de bom". We speel
den dan ook pikkertje bom. Voet
ballen deden we met elkaar en te
gen elkaar. Tegen elkaar, dan be
hoorde ik bij de Schagenstraat en jij
bij de Basstraat. Laten we even ver
geten wie er toen gewonnen had.
Jij zat toch op de "achterschool" van
de Parallelweg?
Dick:
Ja, dat was school 6, ook wel de
"achterschool" genoemd. Over
voetballen herinner ik me, dat we
op een schoolvoetbaltoernooi tegen
de "voorschool" van meester Kra
mer moesten. Dat moesten we win
nen en daarvoor had meester Net-
tinga ons bij een overwinning een
chocoladereep beloofd. Meester
Kramer brulde zijn ploeg toe, maar
meester Nettinga deed dat nog har
der en met de chocoladereep in het
vooruitzicht hebben wij de wed
strijd ook gewonnen. Jij zat op een
andere school?
Harry:
Ik zat op school 14 op de West
straat; de school staat er nog en
daar was het hoofd ook een meester
Kramer en verder kan ik me mees
ter Verfaille, juffrouw Brands en
juffrouw de Wit herinneren. In de
herfst werd de grote kolenkachel
geplaatst en soms mocht je daar de
kolenkit voor vullen, of een stapel
turf halen.
In de lokalen hingen als verlichting
van die grote bollen van lampen.
De school had geen speelplein; we
speelden op de stoep vóór de
school. Naast de school woonde
dokter Van der Most.
Ook ging ik tegen de avond met
m'n vader achter op de fiets naar de
Marinierskapel kijken, die soms
door de straten van Den Helder
marcheerde. Waar ter wereld was
het mooier dan een taptoe te horen
van stafmuziek met walmende fak
kels, gedragen door matrozen en
met de mooiste klanken uit de
koperen instrumenten van de mu
zikanten. Weer thuis gekomen zat
m'n moeder naar de radio te luiste
ren, een grauw kastje met wel vier
zenders! Later hoorde ik dat het ra
diodistributie was.
Dick:
Maar onze buurt is gesloopt. Er
moest ruimte gemaakt voor een
doorbraakweg.
De gemeente vond onze buurt een
vervallen woonwijk. Logisch als de
gemeente al jarenlang had verkon
digd, dat de buurt gesloopt zou
worden. De doorbraakweg, later
Beatrixstraat genoemd, is nu een
straat die zijn functie helemaal ver
loren heeft. Men probeert nu zo
veel mogelijk verkeer tegen te hou
den. Over tegenstellingen gespro
ken. De nieuwbouw moest er ko
men, en hoe; wat lelijk! Veel ge
meentebestuurders werden uitge
nodigd om te laten zien hoe het in
onze ogen nou juist niet moest.
Weinig bewoners gingen terug
naar hun oude buurt. Het was hen
niet kwalijk te nemen. Maar Harry,
het is niet terug te draaien en ik wil
de nare smaak met je wegnemen
door je op een ijsje van Laan te trac-
teren, oké
Coversstraat-hoek
Coversdwarsstraat
met slagerij Toes,
later Twisk
120
