Jeugdherinneringen Dick woonde in de Joubert- en Kruger- straat en mijn ouders in die tijd in de De Wetstraat. Allebei zijn we op lagere school 8 in de Van Galen- Naast het 'mokbootje' lag de Texel se boot (de 'Dageraad'?). Het was maar een kleine boot. Het dekper soneel bestond uit stevige kerels, maar dat was ook wel nodig. Op de boot konden dwarsscheeps, dacht ik, drie of vier auto's. Om in de lengterichting plaats te maken, werden de auto's door het perso neel opgetild en al verend verscho ven. Vandaag de dag is haast niet te geloven hoe in ongeveer zeven tig jaar met de groei van de wel- Hertzogstraat, rechtsachter de school. straat geweest. Dick is van 1926 en ik van 1924, maar ik kan mij Dick niet herinne ren. Wel frag menten uit zijn aardige stukje. En dan komen de herinneringen. Ik denk dat veel Helderse jongens hun avonturen hebben beleefd tus sen het 'Kuitje' en het 'Schapendij- kie'. Zoals Dick de geur van het 'bietenkoken' nog in zijn neus heeft, zo hoor ik 's morgens vroeg nog de botters met hun 'getjoeke schol, leng, kabeljauw, poon eet. was. Mijn vader en ik zijn meerdere keren met het 'mokbootje' naar het vliegveld (of vliegplas) de Mok geweest. En ik heb zelfs een keer in zo'n watervliegtuig gezeten. Ik vond het maar een klein tweeper soons en vrij simpel toestel. vaart ook het recreatie-vervoer naar Texel is toegenomen: van een klein bootje naar etage-schepen met een enorme steiger! Het plantsoen in de driehoek tus sen Van Galenstraat, Herzogstraat en school 8 was in de hoeken met heesters beplant. We speelden daar 'schuilhokkie', wat niet mocht, Onder de kop 'Helderse herinne ringen' schreef Dick Zeedijk een artikel in het decembernummer van 2001. Hij eindigde met een vraagteken over de locatie van de voetbaltribune met de 'schuif-ven- tilatieluiken', waar hij als 8-jarige jongen vaak speelde. Volgens mij lagen in die tijd de voetbalvelden tussen de Linie en wat nu de Sportlaan, Hugo de Grootstraat etc. is. Helder lag het dichtst bij de Middenweg en HRC bij Tuindorp. Mogelijk kan Dick nu zelf invullen waar hij speel de. tjoek' het Marsdiep opvaren. De één cilinder 'Kromhout'-motoren bekeek je met diep ontzag. Bij het voorgloeien en starten dacht je altijd: die springt uit elkaar. Maar ze bleken zeer sterk en betrouw baar te zijn. De botters kwamen 's morgens om circa elf uur weer aan de kant en de gevangen vis werd op het havenhoofd in de open lucht op tafels uitgesorteerd voor het uitventen in Den Helder. Daar leerde je wat je verder je hele leven bij bleef, namelijk, wat verse schar, 93

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 2002 | | pagina 17