komst dan van die dronken vader,
hoe Henri en hij vanuit het luikje
bovenaan de trap keken hoe die de
trap opstommelde en hoe ze altijd
dachten dat "hij nü zou vallen - en
hoe hij nooit viel..." (blz. 41)
Drankzucht was wellicht een fa
milieprobleem, want iets later ver
telt hij dat zijn oom Anton uit Am
sterdam eigenlijk het enige fatsoen
lijke mens uit de familie was. "Als
ik denk aan de hele familie van mij,
dat was allemaal zo een eindeloze
puinhoop." (blz. 43) Waarschijnlijk
heeft Anton Pieck mee daardoor de
drankzucht van zijn zoon berus
tend aanvaard. Deze oom Anton
had overigens vier dochters waar
van er twee, Adri en Greetje ook te
kenden en schilderden. En ik maar
denken dat hij het tekentalent had
van moeders zijde. Wie van de ou
deren onder ons kent niet het te
kenwerk van onze reclameschilder
Frans Neijts? Volgens Van de Wijer
had vader Pieck het voornemen de
jongens, als ze van de lagere school
afkwamen, bij een huisschilder in
de leer te doen "om wat geld in te
brengen". Zover is het gelukkig
niet gekomen. Op 14 mei 1906 ver
meldt het bevolkingsregister van de
gemeente 's-Gravenhage de in
schrijving van Henri Christiaan
Pieck, (gepensioneerd) Hoofd Ma
chinist der Koninklijke Nederland
se Marine, en zijn gezin vanuit Den
Helder. Adres Cartesiusstraat 220.
"De eerste jaren daar moesten zij
(Henri en Anton) hard en onafge
broken werken. De schooluren hiel
den hen overdag vast van 9-12 en
van 2-4 uur. Ze moesten dan snel
naar huis hollen om hun huiswerk
te maken, te eten en daarna de
tekencursus te volgen, die 's avonds
van 7-10 uur op de Koninklijke
Haagse Academie voor Beeldende
Kunsten werd gegeven." Aldus zijn
biograaf Vogelesang (blz. 49). Maar
de resultaten waren er naar: toen
hij veertien jaar was behaalde hij
zijn lagere akte, op zijn zeventiende
was hij, evenals z'n broer, in het be
IJspret
zit van de middelbare akte. Onmid
dellijk daarna werd Anton een baan
als docent op hetzelfde instituut
aangeboden, een baan die hij nood
gedwongen aanvaardde. Tot zijn
65e is hij "tekenleraar" gebleven,
maar in zijn vrije tijd was hij on
eindig veel meer: (boek)illustrator
vooral en schilder. Een artiest die
een begrip geworden is
J.T. BREMER
Literatuur:
B. van Eysselsteyn en H. Vogelesang,
Anton Pieck, zijn leven, zijn werk
(1981)
A. Hallema, Anton Pieck, beschrijving
van zijn schilderijen en prenten (1930)
P. Hovestad J.T. Bremer, Ach, ik bid
en smeek U, laat mij temgkomen in
Den Helder (1997)
I. van de Wijer, Anton Pieck en zijn
werkkamer (1993)
