maar dat was niet zo, ja, het bos
wachter uniform kreeg ik van de
gemeente. Later zijn er op die plek
de volières gebouwd. Je kan nog
zien waar het oude huis heeft ge
staan, bij die hoge bomen waar nou
de beesten zitten. Daar ligt ook de
molensteen, die komt uit de Molen
straat, want er heeft vroeger aan de
Molengracht een molen gestaan.
Die steen kwam uit de grond, 'of ik
er wat aan had', en dat vond ik wel
leuk, die hebben we bij de volières
gelegd, want het hoort bij Den Hel
der.
In die dagen liep ik wel zo'n dertig
kilometer per dag want het gebied
was 40 hectare groot, je had de
Donkere Duinen maar ook 'de wa
terleiding' dat lag daar achter, dat
liep tot aan de westkant tot waar het
hek liep met het voetpad en het
fietspad in de duinen. Ik heb ook al
tijd honden gehad, ruwharige Hol
landers, die waren afgericht je zat
dan op een africhtcursus. Later had
ik jachthonden, mijn laatste hond
was een Duitse herder. De beplan
ting deden we ook zelf. Wij hebben
heel wat gekapt en opnieuw geplant.
Zoals de hoek tegen de camping en
het voormalige rugbyveld aan, dat
hebben we opnieuw ingeplant met
dennen, eiken en elzen. De naald
bomen gingen er uit, het was eigen
lijk een naaldbomenbos. Nu komen
er loofbomen en gevarieerde be
planting want het grondwater staat
te hoog voor de naaldbomen. Dat
komt omdat de duinwaterwinning
werd stopgezet en daar kunnen die
bomen niet tegen vandaar de om
vorming naar een loofbomenbos.
De eenden in de vijver waren er al
tijd al, dat leefde vanzelf. De eieren
lieten we allemaal uitkomen daar
deden we niets mee. In de vijver
zwommen goudwinden en zeelt,
die werden uitgezet. In mijn tijd is
ook het hertenkamp gebouwd en de
volières. De stallen waar het varken
in staat hebben we gemaakt van
hout uit het bos.
Ik heb ook enorm veel excursies ge
geven, aan scholen en zo. Vroeger
kwam dat niet zoveel voor, toen
kwam iedereen nog met de fiets tot
dat de auto kwam en er aan de over
kant dat parkeerterrein is gekomen.
Daar was toen ook de houten kiosk
met een fietsenstalling van tante
Roos met haar man Jan uit Tuin
dorp. Later kwam de camping, voor
de campinggasten gaf ik één keer in
de week een rondleiding, en op de
camping gaf ik lezingen. Zo heb ik
ook de hele inventarisatie gemaakt
voor de werkgroep Atlas van de pad
destoelen, de planten en vogels.
Verder was ik ook onbezoldigd
ambtenaar van de gemeente, politie
ambtenaar, en als het moest kon ik
een bekeuring geven. Zoals aan
Bertus Kikkert de stroper. We gin
gen gewoon met elkaar om en toen
Bertus stopte zijn we nog op zijn af
scheidsreceptie geweest. Ik heb ook
nooit last met hem gehad en als hij
wat had dan zei ik 'nou Bertus' en
dan was het klaar dan was het over.
Want er waren slechtere hoor'.
Sinds 1 mei 1993 is het boswachter
schap in Den Helder opgeheven, J.
de Bruin was de laatste. Het bos is
een open gebied geworden en in de
toekomst zal het naaldbomenbos
vervangen zijn door loofbomen die
geen hinder hebben van de hoge
waterstand. Uitgangspunt is om
het beheer te richten op de natuur
lijke ontwikkelingen. Inmiddels
groeien al duidelijk zichtbaar de
jonge struiken van de braam, lijs
terbes, meidoorn, vlier en kamper
foelie op plaatsen waar de dennen
zijn verwijderd.
Met dank aan de familie T. Hagen
voor hun medewerking aan de ge
publiceerde foto's.
Rens Schendelaar
Bronnen:
Isaac Le Maire, koopman en bedijker,
door Henk Schoorl.
Zeshonderd jaar water en land, door
Henk Schoorl.
Atlas van de natuurgebieden in de ge
meente Den Helder, naar een initiatief
van J. K. Schendelaar, onder redactie
van F. Creutzberg, J. Punselie,
G. A. Roos en G. J. Weigraven.
Aanleg Donkere Duinen, gemeentear
chief Den Helder.
Gemeente Jaarverslagen, gemeentear
chief Den Helder.
Wandelgids de Donkere Duinen, een
uitgave van de Groene Poolster (1999).
Met dank aan de heer W. Groen.
104
