Staten Generaal opdracht aan Prins
Maurits dat hij 'Duijnkercke soude
aentasten ende belegeren om als de
landen van Holland ontheffen van
de groote costen die se jaerlijks tot-
te equipagie ter zee moesten doen'.
De heren hadden bedacht dat ze de
honderd schepen naar de Zeeuwse
wateren. De volgende dag kwamen
er nog eens honderd schepen bij
die zich tussen Willemstad en Oolt-
gensplaat op Flakkee hadden verza
meld. Toen de vloot op 19 juni aan
kwam op Rammekens bij Vlissin-
en de leeftocht ging naar Oostende,
dat al in handen van de Opstandi-
gen was. Een enorme hindernis
bleek toch de talloze sloten en vaar
ten in het Vlaamse polderland, de
vele smalle wegen en dijkjes. Pas
op 1 juli arriveert Maurits bij
Vertrekpunt Dordrecht
De verzamelplaats van leger en
vloot was Dordrecht. Daar vertrok
ken op 17 juni 1600 ruim negen
ter ten noordoosten van Sas van
Gent dat toen nog aan open water
lag, ging de stoet van zestien kilo
meter op weg naar Eeklo, Malde-
gem, Brugge naar Oostende. De
vloot en een deel van het materiaal
De enorme vloot op weg van Zeeland
naar Vlaanderen, (gravure van H.
Vroom).
haven van Duinkerken vervolgens
zouden overdragen aan Engeland.
Die zouden dan het Kanaal aan
twee kanten beheersen en óók me
teen van die piraten af zijn. En de
opstandige gewesten, die nogal wat
geld geleend hadden bij de (prote
stantse) Elizabeth I, konden zo me
teen huurschulden aflossen. Dat
prins Maurits weinig trek had in
deze operatie - hij moest een
enorm leger buiten de grenzen
van de Republiek brengen - was
een ander verhaal. Hij
had slechts te ge
hoorzamen, de Sta
ten waren de
baas.
Prins Albertus ont
vangt van zijn
vrouw Isabella het
zwaard om tegen
het leger van Prins
Maurits te vech
ten.
Nieuwpoort, maar dan is zijn te
genstander prins Albrecht er in
middels ook. En daar had Maurits
eigenlijk niet op gerekend, want de
Spaanse troepen hadden allang
geen soldij gehad en waren niet
bereid te vechten. Maar Albrecht
emotioneel beroep op
het krijgsvolk gedaan
haar te steunen. Ze
bezwoer dat ze zelfs
haar persoonlijke
bezittingen wilde
verpanden om de
achterstallige soldij
te betalen. Haar uit
straling als dochter
van koning Filips II
hielp daarbij, het verhaal gaat dat
de soldaten als één man riepen
'leve de Infanta' (kroonprinses) en
uit puur enthousiasme in de lucht
schoten.
gen was ze aangegroeid tot dertien
honderd schepen, begeleid door
zestien oorlogsschepen. Aan boord
bevonden zich 13.000 infanterie
soldaten, 2800 paarden en enorme
hoeveelheden leeftocht (proviand),
wapens, munitie, brugschepen en
gereedschappen. Na ontscheping
op 2 juni bij Philippine, vijf kilome-
en Isabelle waren twee dagen
eerder te samen langs de troe
pen gereden en met name
Isabelle had een zeer
*5
