VIM
gingen wonen op Huisduinen.
Mijn vader zag de opkomst van de
supermarkt (Uipkes) enigszins
bezorgd aan: de klanten pakken 2
pakken maar schrikken zich dood
bij de kassa! Dat gaat nooit goed.
Het is gebleken dat hij geen gelijk
had. Wel had hij zich aangesloten
bij de VIVO - een soort inkoopcom
binatie voor kruideniers. Vader had
alleen. Hij was een heerlijke opa
voor de kleinkinderen. In de
'Goede Ree' beleefde hij de laatste
2 jaren van zijn leven, het leven
van een echte Helderse jongen;
zeeman en zakenman met een
warm hart.
Rie van der Bijl - van der Plaat
Alkmaar.
van der Plaat, die een kruidenierszaak in de Spoor
straat had. Beide broers hadden ieder een eigen
manier van zaken doen en klanten verzorging. Zake
lijk hadden ze weinig met elkaar van doen. M'n vader
leverde ook aan marineschepen, - o.a. De Sfmx(?) en
aan de onderzeeër - K18. Het waren grote klanten.
De oorlog
Mei, 1940, ikzelf een kind van zes jaar. Het is oorlog.
Het is oorlog - wat ik heel erg vond was dat 'grote'
mensen huilden. Die Kei
zerstraat, zo dicht
bij het doelwit
de werf - wat
een angst
bij die
vreselij
ke
lucht
aanval
len,
waarbij de
hemel zich
rood kleurde
door de branden.
Nog ruik ik de lucht
van verbrand hout en zurige kalk en zie het stro uit de
kapotte plafonds steken. Ons huis - alleen de ramen
sprongen door de grote luchtdruk! Veel mensen
vluchtten Den Helder uit: enkele maanden woonden
we bij Jan en Alie Sleutel aan de Lange Vliet, later
ruim 1 jaar op Callantsoog. M'n vader runde zo goed
als het ging z'n zaak. (reed elke dag op z'n motor
heen en weer). Toch weer terug naar Den Helder.
Bijna alles op de bon - veel extra werk! September
1944 - Na Dolle Dinsdag moest heel Den Helder eva
cueren. Mijn vader wilde z'n zaak niet zomaar prijs
geven aan de Duitsers en belandde bijna in de gevan
genis omdat hij zonder bon ging verkopen (wel met
echt zilvergeld!). Dit was de Ortskommandat te gortig
en werd hij opgepakt (samen met Mooij). Jan Th. Bre-
mer heeft er een mooi verhaal over geschreven - het
liep goed af - maar wij met ons grote gezin ondertus
sen - belandden eerst bij een boer aan de Kreil en
later in Wieringerwaard. Af en toe ging vader wel
eens naar Den Helder om zout te halen waar hij mee
kon ruilen voor tarwe en andere artikelen. De boeren
vroegen zout voor de inmaak van vlees en groente. Zo
vlug mogelijk keerden we na de oorlog terug en nog
zie ik al die dicht getimmerde ramen - het leek wel
een spookstad. Terwijl we nog heel lang 'bonnen' had
den en we daar zelfs iemand voor 'huurden' onp ze te
plakken (in de zondagse kamer) keerden de klanten
langzaam maar zeker terug en iedereen moest 'eten!'
Voor mijn moeder werd zaak+gezin te zwaar en we
Het echtpaar
Comelis van der
Plaat en
Willemina Leijen.
De vim werd ver
kocht in kartonnen
busjes met gaatjes.
zijn tol betaald - zware bronchitis
Jaap Weerstand nam aanvankelijk
de zaak waar, maar die begon na
verloop van tijd voor zichzelf. Ten
slotte verkocht vader op 17 april '50
de 'goodwill' aan Arie Dijkshoorn.
Ongeveer tien jaar later werd het
pand verkocht voor ca 57.000.-
aan de firma Van Praag. Enkele
jaren verleende hij de broer van z'n
schoonzuster - Jos Booy (Kolenhan
del) - nog wat hand en spandien
sten. Veel reizen werden gemaakt
naar z'n kinderen in Nederland, in
Australië en Zuid Afrika, eerst
samen met m'm moeder later
EM KAN" MET KRASSEH
DE BEKENOE BELE BUS,
DIE MOET U HEBBEN!
8