Herinneringen aan de kruidenierszaak van mijn ouders
Cornelis van der Plaat (1895-1983) en Willemina Leijen (1899-1971)
6
De Keizerstraat
was één van de
drie hoofdstra
ten van Den
Helder: Keizer
straat - Spoor
straat -
Koningstraat.
Zelf ben ik
geboren in
1934 in de Kei
zerstraat no 67
en herinner mij
een mooie
zonnige dag:
op de stoep
van de heren
kledingzaak
van Van Praag
stonden tafel
tjes en daarop beschuit met oran
je muisjes! Er was op 5 augustus
1939 een prinses geboren! Boven
veel etalage ramen hingen zonne
schermen die bij mij altijd nog
een gezellig en beschermd gevoel
oproepen. De stoepen langs de
winkels lieten voor de fietsers en
karren een smalle klinkerstraat
over. Mijn vader dus, Cornelis van
der Plaat begon in januari 1924,
samen met mijn moeder (haar rol
wil ik in dit stukje nadrukkelijk
vermelden) hun kruidenierszaak
op no 67. Zij waren in 1921
getrouwd. Daarvoor (vóór 1924)
had Cor de zeeën bevaren als
stuurman bij de koopvaardij en
zoals in menig Hollander (mens)
waren er twee eigenschappen in
hem vereend, de zucht naar avon
tuur en de zucht naar zekerheid.
Het ruime sop had een ruimden
kend mens van hem gemaakt en
in zijn zaak kwam hem zijn men
senkennis goed van pas.
Kruidenier Van der Plaat was al een
begrip in de vooroorlogse 'Ouwe Helder',
met een winkel in de Middenstraat.
Aan een oudere zuster heb ik
gevraagd of zij nog veel wist van
die begin jaren. Wel, mijn grootva
der, die ook een kruidenierszaak
had in de Oude Helder (Midden
straat) hielp hem bij de start. Eén
raad die hij zijn zoon meegaf en
die mijn vader weer aan ons door
gaf was: Zorg zo gauw mogelijk dat
je 1000,- op de bank hebt staan,
dan heb je altijd wat achter de hand
als het wat minder gaat!
Een harde werker, dat was hij,
samen met mijn moeder (al gauw
waren er vier kinderen) en de zaak
liep! Volgens Henk Kramer die als
15 jarige jongen een tijd bij hem
werkte, was hij hard voor zichzelf
maar liet hij deze jonge knaap ook
behoorlijk sjouwen! Zware balen
suiker moesten de trap worden
opgedragen. Henk bezorgde hem
ook veel klanten vertrouwde hij me
een paar jaar geleden toe (1996) en
hij wist zelfs het telefoonnummer
nog uit z'n hoofd! Ik begreep dat er
naast het harde werken toch ook
veel werd gelachen, want mijn
vader hield van grappen. Wat ik
zeker moet vermelden is dat m'n
vader ook een zeer gelovig mens
was. Gereformeerd waren we, en
dat waren ook veel klanten - zo
ging dat vroeger -
In augustus 1935 betrokken we een
nieuw pand op nummer 52, met
Van Grunningen en Schutte als
buren. Eerst stonden daar twee
oude kleine huisjes. Een architect
maakte er een mooi winkelpand
van. 10.000,-) (Aannemer zoon
van Plaatsman?)
Beneden dus de zaak en daarachter
een kleine woonkamer (glas en
lood raam naar de winkel) - een
keuken, wc en bijkeuken en een