jeugdherinneringen Spelen op straat omstreeks 1940 Een volwassene kent in het algemeen alleen de steeg achter zijn huis. Daar waar hij met de fiets door de poort zijn pand ver laat. Maar een kind kent alle stegen in de buurt waar het woont. Zo was dat in mijn jeugd tenmin ste in die oude Sluisdijkbuurt. In de smalle straten gelegen tussen de Parallelweg en de Keizerstraat waren er stegen in overvloed. Doodlopende stegen tussen hui zen en achter panden en de daar achter gelegen tuintjes, die omringd werden door hoge schut tingen, maar ook stegen die een verbinding vormden tussen twee straten. En wat is er heerlijker voor een kind dan zich daar te ver stoppen tijdens het schuilhokje spelen, een van de vele spelletjes die op straat werden gedaan. Er dat waren er heel wat. Tikkie loop, hinkelen, steltlopen en dan die spelletjes, die elkaar in het voorjaar opvolgden en waarvan niemand wist wie daarvoor het sein had gegeven. De juiste volgor de weet ik niet meer, maar plotse ling was het tollentijd, ballentijd, knikkertijd of tijd om touwtje te springen. Dat was dan weer een drukke tijd voor de fa. Prins in de Spoorstraat, waar al de benodigde attributen in ruime mate voorhan den waren. Stuiters, knikkers, tol len, priktollen met appel- of perenpunt, zoek maar uit. En dan waren er ook nog de spelletjes als: Rosa, ja papa, moeder mag ik reizen, of schipper mag ik over varen. Dat mocht, maar altijd naar Urk, omdat dat maar een stap was. Dat kon nog wel eens tot een dis cussie leiden, omdat er kinderen waren, die twee stap pen wilden doen en dan beweerden dat het U-ruk was. Maar ook kon het gebeuren, dat er opeens een roep door de buurt ging: „Vanmiddag knikkermis in die of die straat.' Dan hadden een paar voortvarende kinde ren een soort kermis opgezet, waar je tegen betaling van knikkers spelletjes kon doen. Kwam het nu omdat in 1939 de mobilisatie was uitge broken en we al kennis hadden gemaakt met soldaten en militaire oefeningen, of gebeurde het voor die tijd ook al? Ik zou het niet meer weten, maar wel weet ik nog, dat er in die dagen van tijd tot tijd een roep door de straat ging: 'Vanmiddag komt de Visbuurt of de Hoogstraat vechten.' De jongens 'bewapenden' zich en wij als meisjes ver kleedden ons als Rode Kruis-verpleegsters. Met een witte doek met rood kruisje er op om het hoofd en een wit schortje voor voelden we ons 'heel echt.' Totdat een jongen een steen tegen zijn hoofd kreeg en onze Fa. Prins op de hoek Spoorstraat - Spuistraat ca. 1910. 104 X'et Jfuis met de blauwe Stoep Spoorstraat h. Spuistraat

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 1998 | | pagina 8