Het evangelisatiegebouw in de Palmstraat De kerk in de Palmstraat was de kerk van mijn groot vader. Toch heb ik hem nooit in de kerkbanken van het gebouw Palmstraat no.7 zien zitten, want toen wij er de diensten bezochten was hij op last van de Duitse bezetter geëvacueerd. Geëvacueerd was een mooi woord voor verdreven: ieder die geen werk meer in Den Helder had, diende er te verdwijnen. Hij is in den vreemde gestorven. In den vreemde ja, want voor een geboren en getogen Nieuwedieper uit die tijd was Glanerbrug dichtbij de Duitse grens 'den vreemde'. Maar ome Kees, de broer van mijn groot vader, was wel teruggekomen en had zijn plaatsje in de vertrouwde kerkbanken op de rechter gaanderij weer ingenomen. Vanaf dat plekje kon hij vooral als hij een beetje vooro ver boog de dominee goed zien en goed horen, want hij bevond zich ongeveer op gelijke hoogte als de man op de preekstoel.. Alleen met de kerstdagen zag hij geen bliksem, want dan stond die metershoge kerst boom van de zondagsschool voor zijn neus. Hij had 't, evenals mijn grootvader, tóch al niet op kerstbomen begrepen, want dat was allemaal heidens gedoe. En daar had hij, dat kan niemand ontkennen, eigenlijk groot gelijk in. Er was overigens nóg een probleem voor ome Kees. Op de een of andere manier werd het in die naoorlog se jaren steeds meer de gewoonte, dat de opgeschoten jeugd in de achterbanken op de rechtergalerij ging zitten. Nee, niet op de linker, ze waren wel wijzer, want daar bevond zich een deur achter je, waardoor koster Stom, woonachtig op Palmstraat no.5, binnendoor komend plotseling achter je kon staan en je met zijn De Palmstraatkerk reusachtige knuisten onverwachts gevoelig in je nek kon grijpen. Op de middengaanderij, onder het orgel en boven het entreeportaal beneden kon je hetzelfde overko men, maar op de rechtergaanderij zat je, althans aan het einde, in zoverre veilig dat je de ordebewaar der tijdig kon zien aankomen. Als het gesjor om verboden lectuur en het daarmee gepaard gaande geduw en gegniffel al te bar werd, 86

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 1998 | | pagina 22