Het gebeurde op het Marsdiep
afbeeldingen die een goede bij
drage leveren aan de beeldvor
ming.
Zo kwam uiteindelijk het vrijwel
complete BoK-verhaal in ons
bezit.
Bij het 'Roosevelt Study Centre' is
Dr. J.L. Krabbendam thans werk
zaam als wetenschappelijk mede
werker.
Door zijn overlijden heeft Idse de
Boer helaas geen kennis kunnen
nemen van deze laatste kontakten
en gebeurtenissen. Jammer, want
ook hij was nieuwsgierig gewor
den naar het omvangrijke Bok
verhaal.
Met Adele Bright, de vriendelijke
dame in het bezoekers-centrum
hebben we nog enige malen kon-
takt gehad. Als we op Texel waren
stuurden we ansichtkaarten van
het eiland naar haar toe waar ze
dankbaar op reageerde.
Inmiddels is zij de 80 jaren
gepasseerd en gestopt met het
vrijwilligerswerk.
H.B. Boogert
Naschrift redactie:
Eerder verschenen over dit onder
werp in de negende jaargang van
dit blad
1. Het verhaal over een zwart
schaap en een zwarte bok, door
H. van Loo, zie bladzijde 95 en
iii.
2.Een zwart schaap en een zwarte
bok gevonden, door J.F.
Daarnhouwer, zie bladzijde 98
en in.
Wedden dat
1624. Heeft Barent Bakker aan den Burg, een
Wetspel aangegaan, te weten: dat hij met zijn
Baktrog daar hij in bakte, na 't Eiland Wieringen
zoude varen, 't welk hij behouden heeft volbragt, en
het Wetspel van zijn makker gewonnen, blijkende bij
Acte Notariaal daarvan gemaakt zijnde. (Chronyk van
de Stad Medemblik door Dirk Burger van Schoorel,
gedrukt te Hoorn by jan Duyn, Boekdrukker en
Verkooper. MDCCLXVII, blz. 246).
Wie voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een
kwartje. Zo luidt een bekende uitdrukking. Maar is
het waar? Waarschijnlijk zit de onjuistheid van het
gezegde in het woordje nooit. Want er zijn echt uit
zonderingen en die zijn er ook altijd geweest. Michiel
Adriaensz. de Ruyter begon als touwdraaier - in een
blauwgeruite kiel, weet u nog? - en eindigde als admi
raal. De Leidse molenaarszoon Rembrandt Harmensz.
Van Rijn trouwde de rijke burgemeestersdochter
Saskia van Uylenburgh en leefde op grote voet. Jan
Poppe begon als kantoorbediende en ont-pop-te zich
tot koopman van formaat; zijn zoon Jacob werd de
rijkste inwoner van het 17e eeuwse Amsterdam. Het
was een kwestie van iets (heel goed) kunnen en
veel geluk hebben. Maar 't kon (en 't kan nog). Een
wel héél simpele weg - naar - omhoog, waar héél veel
geluk bij kwam kijken en de nodige lef, was wedden.
Vaak was het niet veel meer dan spel, maar soms ook
bittere ernst en werd er gewed met als inzet alle have
en goed.
Met de baktrog naar Wieringen
Een aardig voorbeeld van wat wij zouden noemen een
'geintje' was de weddenschap van Raeff Berry in 1617.
Hij wedde om twee kannen bier 'dat hij met sijn
lichaam geheel naeckt soude loopen over het dorp van
Rugge, ende alsoo alle de vrouwen ende jonge doch
ters (die aldaer in grooten getale waren) van het dorp
wech soude doen loopen, 't welck hij oock heeft geëf
fectueerd.
U ziet 't, de 'streakers' uit de jaren zeventig van onze
60
