Maar het schip viel uit de koers, werd speelbal
van de golven en kwam op de Zeeuwse kust van
West-Kapelle terecht. De bemanning werd met
schuiten van het schip gehaald dat binnen korte
tijd vernield was. De rol van gevangenen en
bewakers werd gewisseld en de Engelsen wer
den krijgsgevangen gemaakt.
De Jupiter dreef tot 15 oktober in de Noordzee
om uiteindelijk ter hoogte van Breeveertien te
kunnen ankeren. Zij werd op sleeptouw geno
men en kwam op 25 oktober in de Humber aan
en werd naar de Nore gesleept. Dit schip, met
als thuishaven Den Helder, ligplaats het Nieu-
wediep, (nu ter hoogte van de Moormanbrug)
werd hersteld, vernoemd in Camperdown en
ingericht tot gevangenisschip te Chatham. De
Vrijheid kwam 16 oktober te Yarmouth aan,
werd naar de Nore gesleept, hersteld en onder
de zelfde naam ook ingericht tot gevangenis
schip te Chatham.
Ook de Vrijheid lag voordien veel in de Helder-
se haven, achteraan in het Nieuwediep. Zuid
waarts (vanaf nu de Zeedoksluis) lagen de
imposante 's Landsschepen van Oorlog. Daar
lagen voorheen de Jupiter en de Vrijheid direct
achter elkaar, met de spiegel naar zee gericht,
met trossen en borganker vastgezet in het dras
sige zand van de wal.
Het schip Admiraal Tjerk Hiddes de Vries lag
de 28e oktober voor de Nore, werd hersteld en
opnieuw bewapend en werd bij het Britse West-
Indisch eskader gestationeerd te Jamaica.
De Hercules werd door de Triumph op sleep
touw genomen en kwam 16 oktober in Yar
mouth aan en werd daar blokschip. De zwaar
gewonde bevelhebber Rijsoort en de andere
gewonden werden aan wal gebracht. Bevelheb
ber Gijsbert Jan van Rijsoort overleed niet lang
daarna aan zijn verwondingen. Hij werd met
militaire eer op 30 oktober begraven op het St.
Nicholas kerkhof in Yarmouth.
Zes bevriende officieren droegen de kist naar
het graf, gevolgd door vele Nederlandse krijgs
gevangenen en de bevelhebbers van de Engelse
vloot die hem de laatste eer bewezen. De
Oxfordshire militie vuurde tijdens de plechtig
heid drie salvo's af. Maar het kerkelijk begraaf-
register van de St. Nicholas Church vermeld
meer begrafenissen van overleden schepelingen
van de Bataafse vloot. "Dutch Sailors" werden
ze genoemd, mannen met namen als: De Graaf,
Mulder, Bieras, Smidt, Jacobs, Kockard,
Berands, Troudman, Steehagel (bemanningslid
van de Gelijkheid) en Frijlick (de Haarlem).
Namen die, door de geestelijke van de kerk
Samuel Edwards in de week van 27 oktober tot
1 november werden bijgeschreven tussen de
overleden burgers van Yarmouth en begraven
op het kerkhof. Zoals er meer Bataven begraven
zijn op de begraafplaatsen van Engelse dorpen
en steden. Het St. Nicholas kerkhof bestaat
anno 1997 nog steeds, de kerk is herbouwd, na
een vernietigend bombardement op de haven
stad in de Tweede Wereldoorlog. Vernield is
toen ook de monumentale inscriptie van Kapi
tein Van Rijsoort die zich in de kerk bevond, in
de kerkvloer aan de westzijde, tussen het doop
vont en de kerkbanken. Het wordt genoemd in
de lijst van inscripties, vermoedelijk samenge
steld tijdens de eeuwwisseling. De volledige
tekst wordt helaas niet genoemd.
Aan de wal werd voor de krijgsgevangen
scheepsbemanningen appel gelezen, daarna
vertrokken zij, tussen twee rijen soldaten naar
de krijgsgevangenis in Peterborough, Nort-
hampton en Norman Cross near Stilston-Hun-
tinh, Donshire. Het waren rijen van getekende
en bleke, verweerde gezichten, met uitdrukkin
gen van onderdrukte pijn. Daar hebben zij
(sommige zelfs tot 29 maanden) gezeten eer
hen weer toestemming verleend werd om naar
huis terug te mogen keren. Norman Cross werd
speciaal gebouwd voor het vastzetten van Ne
derlandse en Franse gevangenen: gevangenen
van de Franse Revolutie en de Napoleontische
oorlogen. Houten barakken, bewaakt door twee
regimenten soldaten, gestationeerd op het com
plex, met buiten het terrein kanonnen. Onder
tussen werd in het vaderland een Nationale
Commissie benoemd tot ontvangst van vrijwil
lige giften, voor de ondersteuning voor wedu
wen en wezen van in de zeeslag gesneuvelden