DE SLAG BIJ CAMPERDUIN 1797 20 dijkstraat begonnen, die hoofdzakelijk door m'n moeder werd gerund, want mijn vader ventte door. In 1939 werd ook deze zaak weer van de hand gedaan en beperkte de broodwinning zich tot het bedienen aan huis. Daarnaast heeft m'n vader zich vele jaren ver dienstelijk gemaakt in het kerkelijk leven. De V.C.J.B. (Vrijzinnige Christelijke Jongeren Bond) en de zondagschool, maar vooral zingen was z'n lust en z'n leven. Naast een aantal jaren in het Helders Mannenkoor te hebben gezongen, was hij veertig jaar een gewaardeerd lid van het Her vormde Kerkkoor. Dankzij zijn opgewekte karakter vond gelukkig nooit iemand het erg hem zonodig even de hel pende hand te reiken. En dat was maar gelukkig ook, want de tijd van aangepaste huizen en alle andere voorzieningen, die er vandaag de dag gelukkig wel zijn, heeft mijn vader niet meer meegemaakt. Hij moest het maar zien te redden en heeft dat met hulp van m'n moeder ook gedaan. Hij was daar best trots op en dat mocht ook wel. Op een dergelijke manier al die jaren je brood verdienen was best een lintje waard geweest. Maar, daarvoor moest je toen, met alle respect, veertig jaar trouw de overheid hebben gediend. Veertig jaar vaste werktijden, een vast inkomen en betaald verlof. Onlangs las ik in de krant van 31 januari 1995: In 1996 ook een lintje voor "kansarmen". Toen flitste het door me heen: Vader, je bent wel honderd jaar te vroeg geboren. Op 11 oktober 1997 is het 200 jaar geleden dat de Slag bij Camperduin werd geleverd. Een slag tussen de Britten en de Bataven, tussen twee landen met een eeuwenlange haat - liefde ver houding. De strijd in 1797 was opgedrongen. Aangewakkerd door Frankrijk, want het waren de Fransen die met slimme politieke manoeu vres de Nederlandse vloot slag liet leveren. In een periode dat Nederland een vazalstaat van Frankrijk was en de Engelsen de Nederlandse handel overzee onmogelijk maakten, zodat er grote armoede in de steden heerste. Al eerder (1796) werd de Bataafse vloot door de Fransen opgezet tegen de Britten om Ierland te bevrijden van het Engelse juk. Een mislukte landing was het gevolg. Mei 1797 werd voor de tweede keer een nog grootser troepenmacht op de rede tus sen Texel en Den Helder samengesteld. Weer zou Ierland bevrijd worden. Legereenhe den uit alle streken van Nederland, zo'n 15.000 man, werden ingescheept. Voor niets zou later blijken want afspraken met de Fransen werden door hen niet nagekomen, daarbij waaide de wind uit zo'n verkeerde hoek dat uitzeilen onmogelijk was. Nog erger was op dat moment het verschijnen van Engelse schepen voor het Gat van Texel. Vlootvoogd op die Engelse vloot, dus tegenstander van de Bataven, was Adam Duncan. Zoon van Schotse ouders, uit een geslacht van boeren en landeigenaren. Sinds De Sluisdijkstraat, aan de linkerzijde thv. de Goverstraat was de kruidenierswinkel gevestigd. ANS KOORN.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 1997 | | pagina 20