132 het graven is. Op een steen stond te lezen: hier ligt begraven in leven pastoor, het jaartal was slechts ten dele leesbaar", (later zou blijken dat de grafzerk van pastoor Heycamp was opge graven). Op een andere steen werden de woor den "een huysvrouw" ontcijferd. Onderzoeks leider drs. H. Halbertsma vermoedde dat de uit gegraven beenderen bewijzen dat, ook nadat de kapel niet meer in gebruik was, de mensen uit de omgeving de begraafplaats nog lange tijd in stand hielden voor het ter aarde bestellen van hun overledenen. De geschiedenis herhaalt zich als er in 1997 bouwactiviteiten plaatsvinden op de plek waar eeuwenlang de Torp stond. "Bouw Parkplan-Villa's De Schooten" staat er op grote borden langs het gebied. En weer worden er tijdens de herinrichting van het gebied vond sten gedaan, waaronder vijf historische waar devolle skeletten. HET SCHOOTER BUITENVELD In de oude impost (belasting) overlijdens-regis- ters en de overlijdensboeken van de Oud- Katholieken van Huisduinen en Den Helder werden geen aantekeningen gemaakt of men op de Torp of op de Algemene Begraafplaats werd begraven. Ja, een enkele keer staat er in de kant lijn de notitie "sullende op de Torp worden begraven", zoals op 7 april 1732 in het regis ter "mij vertoond een lijkbriefje van Comelia Jans van de Oude Sluijs in de Zijp, aangege ven alhier, sullende op Torp begraven worden". Hier was echter geen vaste regel voor. Wel is het zeker dat vele overleden Oud-Katholieken op de Torp hun laatste rustplaats hebben gevon den. De vroegere begraafplaats lag ter hoogte van de lokatie die nu bekend is als het appar tementen complex de Torp en omgeving in de Schooten. Werd de Torp eeuwenlang aangeduid als "Behouden dorp. Dorp of Torp" etc., vanaf 1796 vermeldt landmeter Jan Peereboom deze heuvel als kerkhof. Een kaart in de Historische Atlas van Noord-Holland, uit het jaar 1907, noemt deze lokatie "Het Dorp, oude begraaf plaats". Door afgravingen voor woningbouw etc. is er echter niets meer over van datgene wat eens de Torp was. De voormalige terp uit de 11e eeuw was in het begin van de vorige eeuw nog een verhoging in het uitgestrekte land van "het Schooter bui- tenveld", land met glooiende zandgronden die met laag water droogvielen. Ten noorden lag de verhoging "Schaapherdersbol" en een aantal zwinnen waaronder het Grote Brugzwin, bereik baar via houten bruggetjes (bregjes) en aarden dammen. Iets zuidwestelijker lag de domein hoeve "de Schooten" op nagenoeg dezelfde lokatie van wat nu is buurthuis de Boerderij aan de G.M. van Waardenburglaan. Daar is de ver hoging "de Schooten" die vroeger, met de Torp, de Schotervlakte kenmerkte nog goed zichtbaar, het buurthuis is namelijk niet op een kunstma tige ophoging gebouwd, maar staat op een behouden hoog gelegen deel van het oude land. N.B. Als er bij graafwerkzaamheden in Julianadorp menselijke beenderen in een veen laag worden gevonden zijn ook dat de resten van een oude begraafplaats. De vindplaats is ten westen van de Wethouder de Boerstraat en op grond van het feit dat elders in Julianadorp kogelpotscherven uit dezelfde venige laag zijn gevonden wordt gemakshalve aangenomen dat de begravingen van eveneens middeleeuwse ouderdom zijn. Bronnen, 12 Eeuwen Katholicisme aan het Marsdiep, door M.M.J. Hoogenbosch. "Nieuwstad" 100 jaar Lieve Vrouwe Kerk te Den Helder, door M.M.J. Hoogenbosch. Kerkarchief OLVOO en Petrus en Pauluskerk. De Oud-Katholiek, nummer 21 jaargang 1935. met dank aan, T. Ham, koster Oud-Katholieke kerk Den Helder J. Raaymakers, beheerder RK-begraafplaats P.J.M. Sanders, Kerkelijk Bureau RK parochies J.K. Schendelaar, Den Helder E. Wijker, emeritus pastoor Amersfoort RENS SCHENDELAAR

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 1997 | | pagina 24