ÜlÜ
MMMm-
nuttigen en daarna nog even van hun rust te
genieten. Als kind zag ik die mensenstroom
vaak voorbij gaan als ik stond te wachten om
over te steken. En dat kon een aardig tijdje
duren. Om 13.20 uur ging wederom de sire
ne ten teken dat de middagpauze voorbij was,
dit herhaalde zich nog twee maal en bij de
laatste fluit om 13.30 uur moest iedereen weer
aan het werk zijn tot om 17.30 uur het einde
van de werkdag werd aangekondigd en het
tafereel van 12.00 uur zich herhaalde,
's Morgens vroeg werd dan weer met drie keer
blazen de nieuwe werkdag aangekondigd. Voor
de werkmensen betekende het vroeger opstaan
dan voor het kantoorpersoneel, want onder
scheid moest er zijn, nietwaar? Het geluid van
deze sirene bestreek de gehele bewoonde stad
Den Helder die vrijwel geheel binnen de linie
was gelegen.
Opmerkingen als: "je mag wel opschieten want
de werffluit is al gegaan" of "als je op tijd op
school wilt zijn moet je hard lopen want de
tweede fluit is al gegaan", waren dan ook heel
gewoon. Maar begin jaren '50 begonnen de
moeilijkheden. De eerste woonwijken werden
ver buiten de linie gebouwd. En niet alleen
dat het geluid zover niet reikte, de tijd om
heen en weer te fietsen, voor wie daar woon
de en de warme maaltijd te nuttigen, was nau
welijks haalbaar. Daarbij moeten we dan nog
bedenken, dat de doorbraak, die de weg kor
ter maakte, nog niet was gerealiseerd.
Er moest dus wat veranderen. En dat was wat
voor Nieuwediepers, die niet gewend waren
aan die "grootsteedse" gewoonten om meege
bracht brood op je werk op te eten. Men was
er ook niet op ingesteld. Maar ja, de veran
deringen waren niet meer tegen te houden.
87
Af.fArfArWMMV*
De toren hoge sirene van de Rijkswerf op de bouwheiling van de scheepsmakerswerkplaats
ten tijde van de feestelijke tewaterlating van de "Vlissingen" op 5 oktober 1968.
(Foto-archief traditie kamer Willemsoord Rijkswerf).
