UIT "HET LEVEN" VAN
ZATERDAG 10 DECEMBER 1927.
HET AVONTUUR VAN "KEESIE KIPPENHOK",
DE BEGRAAFPLAATSEN VAN DEN HELDER
EN HUISDUINEN (3)
DE ISRAËLITISCHE BEGRAAFPLAATS
Mgr weer over om bij U Ew te logeren en den
volgende dag (7 juni) te 10 ure in Uwe kerk
Uw gemeentekinderen te vormen. Z.H.W.heid
verlangt al mede van Uwe gerenommeerde
gastvrijheid een Zaturdagsch dinétje en is van
plan 's middags door de Anna Paulowna-Polder
Kees de Wit, 'n levenslustige Hollandsche jon
gen, niet afkerig van onschuldig kattekwaad,
werd in z'n dartele uitgelatenheid herhaaldelijk
geremd door bedreigingen met de politie. Dat
waren dan van die kleine bangmakerijtjes waar
mede te ver doorgedreven baldadigheden ogen
schijnlijk werden beteugeld, maar die in wer
kelijkheid dieper wortel schoten en in de
onschuldige kinderziel een onherstelbaar even
wichtsverlies dreigden aan te richten. Wat is er
n.1. gebeurd
Kees plaagde zooals knapen van 14 jaar meer
plegen te doen z'n buurmeisje door haar aan
heur haar of hoed te trekken. De moeder van
't meisje wilde hem bang maken. Zij zou de
politie in den arm nemen, figuurlijk altijd! Kees
smeekte haar dit niet te doen, want het woord
politie joeg hem reeds de stuipen op 't lijf.
Buurvrouw hield echter haar dreigement vol,
waarbij Kees zoodanig van streek raakte, dat
Voordat de Helderse joodse gemeenschap de
beschikking had over een eigen begraafplaats
begroeven ze hun doden op de Israëlitische
begraafplaatsen van Alkmaar of Amsterdam.
Maar zeer waarschijnlijk begroeven ze hun
naar Ewijksluis te rijden en van daar naar
Wieringen over te steken
N.B. Gij zult Uwe Spergies nu wel nodig heb
ben - die mij anders toegedagte portie kom ik
nu te Uwent nuttigen.
J. VAN GENT
hij het op een loopen zette. Waarheen? Dat wist
hij zelf niet. Hij verliet z'n woonplaats Helder,
ging langs het Noord Hollandsch Kanaal waar
hij bij de spoorbrug zich door verdrinking van
het leven wilde berooven. Het beeld van z'n
moeder kwam hem toen voor de oogen. Dies
bedacht zij zich, slenterde terug naar Helder
waar hij zich - steeds in z'n angst voor de poli
tie - verschuilde in een kippenhok op 't erf van
den heer Makelaar. In dit benauwde hokje van
1.10 bij 0.70 bracht hij 5 dagen en nachten in
doodsangst door. Midderwijl verkeerden de
ouders in wanhoop. Men zocht en zocht tot dat
men ten einde in radeloosheid te neer zat.
Toenmoest de knecht van den heer Makelaar
toevallig bij 't kippenhok rommelen met 't
gevolg dat hij den verloren zoon in deernis
wekkende toestand bij de van geluk huilende
ouders terug kon brengen.
doden in Den Helder ook al "op de algemene
aloude begraafplaats". De plaatselijke kustbe
woners hadden deze plek aan de voet van de
Grafelijkheidsduinen al "sedert de eerste helft
van de 17e eeuw" voor alle gezindten in
61