i2tr DE LEGENDE VAN DE RAZENDE BOL Dit maakt, naar de mening van het bestuur, het opvoeren van een apart agendapunt ter zake overbodig. Mocht het bestuur in de loop van een verenigingsjaar voor een ingrijpende beslissing komen te staan waar bij de mening van de leden gewenst is, dan kan er altijd een extra vergadering worden uitgeschreven. - De heer Kalkman zegt mede namens de leden gaarne zijn dank te willen uitbrengen aan het bestuur en met name de aftreden de voorzitter J.A. Zegel, onder wiens voor zitterschap de vereniging zo'n spectaculaire groei heeft doorgemaakt. De voorzitter, de heer Boon, sluit aan op de woorden van de heer Kalkman. Het bestuur moet afscheid nemen van een tweet al leden maar mag ook een tweetal nieuwe verwelkomen. Het is de gewoonte dat het bestuur daaraan intern ook nog de nodige aandacht zal geven. Bijzonder is echter dat nu voor het eerst in de geschiedenis van de vereniging de voorzitter aftreedt. Uitgebreid roemt hij de kwaliteiten van de heer Zegel die de vereniging op zijn eigen karakteris tieke wijze zo voortreffelijk heeft geleid. Met unanieme instemming van de verga dering, heeft hij het genoegen de heer Jacobus Albertus (Co) Zegel op voordracht van het bestuur te mogen benoemen tot ere lid van de Helderse Historische Vereniging en overhandigt hem een bijbehorend certi ficaat. De heer Zegel, lichtelijk verbouwe reerd, toont zijn dankbaarheid voor het in hem gestelde vertrouwen en wenst de ver eniging, waarvan hij aktief deel zal blijven uitmaken, het beste toe. Ook de heer Van Wolferen, die het een voor recht noemt vijf jaar te mogen hebben mee- bestuurd, wenst het bestuur alle succes in de toekomst. Na de overhandiging aan beide aftredende bestuursleden van een boeket bloemen, sluit de voorzitter om 20.45 uur de vergadering. Na de pauze volgend op de vergadering werd door de werkgroep Presentatie de dia serie "Helders Amusement in de jaren 1930 - 1960 vertoond. Lang was Huisduinen een vissersplaats. Een der vissers van dat duindorp had in de uitoe fening van zijn bedrijf, hetwelk steeds in de nabijheid der Haaksgronden werd uitgeoefend, nooit veel geluk. Meestentijds keerde hij huis waarts met gering of ook wel geheel zonder vangst. Geen wonder dat daaronder 's mans stemming wel eens gedrukt en zijn humeur enigszins bedorven werd. Eens weer bezig zijn de met de visserij, haalde hij telkens zijn net geheel ledig boven water. In zijn ergernis over deze ontmoedigde uitkomst stiet de visser een vloek uit en riep in zijn toom zelfs: "ik wou dat de duivel!Maar pas had hij satans naam genoemd, of de hellevorst dook uit de diepte op en vroeg op niet onvriendelijke wijze wat de visser van hem verlangde. De eerst enigszins verschrikte kustbewoner vatte weldra weer een weinig moed en klaag de over de zuinige vangst en mopperde den tegenspoed, steeds door hem ondervonden. Daarop voegde de duivel hem zeer welwillend toe: "Lief vissertje, je kunt rustig zijn. Verpand mij je ziel en ik sta je er borg voor, dat gij voortaan altoos de rijkste vangsten zult hebben en dat gij bovendien veel voorspoed en genot zult smaken aan den wal", 't Smakelijk voor stel bekoorde den visser zeer. Waarom ook niet tien jaren 'n leventje van plezieren dan levens lang armoe en droevige dagen? Het vissertje behoefde over dit alles niet lang na te denken en sloot met satan 'n overeenkomst, waarbij bepaald werd, dat de visser tien jaren lang voor spoed en genot zou smaken, doch daarna ver-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 1996 | | pagina 8