stroomgeul, waar eens de eb- en vloedstromen
doorheen joegen, werd aan beide zijden afge
damd. Zelfs de reddingboot en het havenkan
toor verdwenen uit de directe gezichtskring van
de Nieuwediepers. En nu heeft ook die goede
oude Dijk, alias de Helderse Zeewering, een
grondige metamorfose ondergaan.
De onvergetelijke glooiing van Noorse steen,
waartussen altijd wel krabben, zeesterren, ali-
kruken en garnalen werden gevonden, leeft
alleen nog voort in de herinnering van hen, die
de bruinvissen in het Marsdiep hebben zien tui
melen en de zon achter de Haaksgronden heb
ben zien ondergaan. Verdwenen is ook die
andere onvergetelijke plek, helemaal aan het
eind van het Nieuwediep, nog voorbij het fort
"Oostoever". De plek, genaamd "Het Kuitje".
In de schorgronden van deze met romantiek
beladen plaats, die bij de aanleg van de nieu
we marinehaven onder een dikke laag zand ver
dween, steken de 450 betonnen palen, waarop
het boezemgemaal "Heisdeur" rust.
"Het Kuitje" - plaats voor verliefden en voor
mensen, die op zoek waren naar zichzelf.
Pierenstekers en ruimtezoekers, schoolkinderen
en oesterkwekers kwamen elkaar tegen op het
smalle paadje, dat erheen leidde. Eerst over de
smalle loopplanken van de sluisdeuren (omlo
pen als de deuren aan de kant van het
Nieuwediep open stonden) en dan over het
sluisje bij het Nieuwe WerkEen eindje
lopen, en dan rook je het Kuitje al. En je zag
een natte vlakte vol schelpen. Hier en daar
schommelde een levende bot. ergens anders lag
een schar op apegapen, en de meeuwen
schreeuwden, want prooi was er overal. En
stond er niet een witgeschilderd bordje met het
opschrift "Gevaarlijk! Drijfzand"....?
"Het Kuitje" - met zijn onvergetelijke geuren,
met zijn ruige beplanting tegen de berm van
de koegraszeedijk, met zijn oesterputten. En
later met zijn rijswerkers, die zinkstukken
vlochten met rappe hand en ruwe mond. Waar
moest je heen als het plotseling begon te rege
nen? Maar het begon nooit plotseling te rege
nen. Het leek wel, of de zon altijd op het Kuitje
scheen. Tot de dag kwam, waarop de zandzui
gers van de havenbouwers het zand uit het nieu
we havenbekken transporteerden naar de strook
niemandsland langs de Koegraszeedijk. Het
Nieuwediep werd in het begin van de vijftiger
jaren aan de zuidzijde afgedamd en het Kuitje
verdween onder het zand.
88
C.A. DEKKERS
Wie herkent dit Helderse hoekje?