29 i onder water, dan weer kantelde ze op de kam van een breker en vreesde men in de waterra vijnen daaronder weg te zinken. Met nagels en handen en voeten hielden ze zich zoveel mogelijk in evenwicht, maar herhaal delijk sloegen de mannen weer te water, om dan opnieuw tegen de boot opgesleurd te wor den door de anderen. Het was een beeld van verschrikking en wanhoop, dat op het strand met stomme ontzetting werd gadegeslagen." 3) Aldus Anthony van Kampen in zijn boek "Stormnest" (1945), een roman over het leven van Janus Kuiper, schipper van de roeired- dingboot van het station Den Helder. Zelf schreef Adrianus Kuiper ruim veertig jaar later, in een poging een ondersteuning te krijgen uit het Carnegie Heldenfonds (5-1-1925) onder meer: "Ik zag kans op de kiel van de boot te komen en vanaf die plaats is het mij gelukt er nog 13 personen bovenop te houden. Collega Kenning heb ik op het laatst bewusteloos tegen de boot gekregen, in mijn armen een Pettemer, Jan Timmermans, die nog in leven was, hangende aan mijn linker hand in het water..".4). De Huisduiner Jacob Duit, die vanaf de wal het drama zag gebeuren, wist samen met enke le anderen in een aan het strand liggende vlet een viertal mensen te redden. Het is niet dui delijk hoe de anderen werden gered. Een aan tal wist zich aan de omgeslagen reddingboot vast te houden en zo het strand te bereiken. Volgens Dorus Rijkers heeft hij met zijn eigen haringvlet ook enkele mensen van de Strath- more gered, 5) maar volgens Van Kampen waren dat lieden die nog op de wal waren ach tergebleven. 6)

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 1995 | | pagina 5