Onze medewerker Jan Meijer heeft onlangs, in
een - alleszins vergeeflijke - vlaag van nostal
gie een "Rondje Koningstraat" gemaakt in die
heel bijzonder voor-oorlogse stijl. Ongetwijfeld
herinneren vele Nieuwediepers zich die weke
lijkse "pantoffelparades", waaruit menig huwe
lijk is voortgesproten. Dat flaneren gaf een
onbestemd gevoel van Luxe, van Vrijheid, van
Volwassenheid. Het was gezellig
en niemand had haast. De stem des
volks klonk als een vredig geroe
zemoes. Er liepen ook militairen
met solide "kistjes" aan hun voe
ten.
Luttele jaren later liepen er ande
re militairen, met een minder
vreedzame uitstraling, al waren dat
op de keper beschouwd misschien
heel zachtmoedige jongens, die
thuis óók een vader en moeder
hadden. Maar de tred van hun laar
zen klonk niet aangenaam en werd
vaak ontsierd door een bonkend
ritme. "Und wir fahren gegen
Engeland" verdreef "Ouwe taaie,
joepie-joepie-jee..." Niet voor
altijd, weliswaar. Maar dat "Rondje
Koningstraat", die knusse pantof
felparade van voorheen, keerde
nimmer terug.
Komende van de Spoorstraat kijken
we langs de dichtgetimmerde ramen
van Leo Hom de Koningstraat in.
Hier had Carel Coltof met z'n
vrouw, die later naar Israël zijn geë
migreerd, hun modehuis. Verder
noordwaarts passeren we de wonin
gen van Govers en de familie Jagel,
de latere kapsalon, en de Witte
Bioscoop, met eronder het aggre
gaat dat de stroom moest leveren.
Het huis naast de bioscoop is een fietsenstal
ling geworden, met ernaast de woning van de
familie Schlahmilch. We passeren in gedachten
de winkel van Meurs met zijn tropische pracht,
een bloemenmagazijn en het mooie huis van de
familie Koning, de directeurswoning van
Drukkerij de Boer en de Heldersche Courant.
En dan de wijnwinkel van Tielemans ("Goede
KoningstrMtDen Helder
De Koningstraat vóór de Tweede Wereldoorlog, met links
de vermaarde "Witte Bioscoop" en op de achtergrond het
18
"Militair Tehuis"