13
Geen bezorging meer
In de jaren vijftig kwam een nieuwe verkoop
methode van het brood naar voren. Zijlstra in
de Spoorstraat ging brood verkopen en "De
Eendracht" leverde een assortiment aan. Dit
idee werd overgenomen door andere kruide
niers. Simon de Wit opende in de Spoorstraat
een supermarkt en betrok ook het brood van
"De Eendracht". Deze wijze van broodverkoop
beviel beter dan het venten langs de deur.
Jongeren wilden niet meer met bakfietsen de
straat op en zij toonden ook geen belangstelling
voor de broodverkoop. Oudere marinemannen
ontvingen een beter pensioen en hadden geen
belangstelling meer om er een wijk bij te doen.
En men bleef verschoond van de pof-klanten.
Nu ging het brood in één keer de deur uit.
Albert Heijn opende een supermarkt op de
Marsdiepstraat en later een tweede op het plein
voor het station, midden in de stad.
Investeringen
In 1961 maakten de met kolen gestookte ovens
plaats voor de gasovens. Een hele verbetering
voor het personeel, omdat er geen kolen meer
getremd en ovens gestookt moesten worden.
Door de grotere produktie in de jaren zestig
waren nieuwe investeringen mogelijk, zoals
nieuwe en snellere machines voor brood snij
den en inpakken. Het hele leven werd haastiger.
Het brood moest om acht uur 's morgens in de
winkel liggen, terwijl vroeger niet vóór tien uur
gevent mocht worden! De vergadering van 8
mei 1967 werd een spannende vergadering.
Commissaris B.F. Verfaille, een oud-commissa
ris van politie te Batavia, sprong in de bres voor
de directeur tegen zijn zwager J. Bijlsma, oud
redacteur van de Helderse Courant, en eiste
meer vrijheid van handelen voor de directeur.
"Als we ons moeten houden aan de statuten van
1904, dan kunnen we de hele bakkerij wel slui
ten". De statuten waren ouderwets en niet meer
hanteerbaar. Ook de vergadering van 25 mei
1969 ging niet in stilte voorbij. Er werden
fusieplannen met de firma Bruinsma bespro
ken, waar de directeur een groot voordeel in
zag. Commissaris Verfaille zag het allemaal
minder positief in. Het einde van het verhaal
was dat verschillende aandeelhouders hun aan
delen wilden verkopen, en zij vroegen 200%.
Tegen de verwachting in kocht de directeur alle
aandelen op en sloot de vergadering.
Naar industrieterrein
Nu de directeur alle aandelen in handen had,
kon hij de bakkerij sturen naar het plan dat hij in
zijn hoofd had, n.1. samen met een andere bak
kerij een grote broodbakkerij opzetten.
Personeelsproblemen en de concurrentie speel
den ook een rol. Bovendien moest de bestaande
"Eendracht" in zijn geheel gesloopt worden, om
plaats te maken voor een nieuw te bouwen
stadswijk, die gepland was tussen de Graven
straat en de Parallelweg. Met een ander bedrijf
samengaan zou een aantal problemen oplossen.
Bakkerij Bruinsma (in de Reigerstraat) was een
goede partner. Ook zij wilde uitbreiden, maar
zaten vast door de omliggende huizen. Er waren
parkeerproblemen bij de aan- en afvoer van
grondstoffen en het geproduceerde product, en
ze veroorzaakte voor de buurt geluidsoverlast.
Op 14 oktober 1971 werd de N.V. De Eendracht
omgezet in een B.V. onder leiding van de
accountant R. Kousbroek. Hiermee werd de eer
ste stap gezet in de realisatie van de fusie tussen
de bakkerijen "De Eendracht" en Bruinsma. De
gemeente kocht het pand van "De Eendracht"
wegens de geplande verbouwing en doorbraak
van de binnenstad. De gefuseerde bakkerijen
verhuisden naar het industrie-terrein, in een
grote moderne fabriek, met veel grond voor
eventuele uitbreiding. Voor de bouw van de
nieuwe fabriek werd op 27 juli 1973 de eerste
spade in de gond gezet door J. Bruinsma, vader
van de twee firmanten Bruinsma, en de eerste
steen werd gelegd op 18 oktober 1973 door
J.W.A. Hoogenbosch, jongste zoon van de
directeur van "De Eendracht". Met deze fusie
kwam een einde aan "De Eendracht", de bakke
rij van vier generaties Hoogenbosch, die altijd
met zorg het brood hebben gebakken voor de
Helderse bevolking.
C.J.G. HOOGENBOSCH
