95
korpsen een verdienstelijk burger 's avonds een
serenade met fakkellicht, dan trok dat veel
belangstelling. Drommen mensen liepen achter
de muziek, en het was voor jongeren een sport
een stop te maken en zo de achterhoede op te
houden en daarna snel door te lopen.
Van tijd tot tijd gaven deze korpsen ook een con
cert in de muziektent in het Julianapark. Tijdens
deze concerten was het verboden te lopen of te
schreeuwen en was er altijd een politieagent om
de orde te bewaren.
MASTERKEYS
Bij de jongere generatie waren destijds twee
amateur-dansorkesten zeer bekend, The Mixed
Follies en de Masterkeys o.l.v. Louis van Loo en
Flip Ekkers, met als medewerkers o.m. Cees
Verschoor, Jan Bijl, Arie Vlam, An Remelink,
Jo Walboom en Giel Blom. Deze bands hadden
een groot aantal supporters en verzorgden o.a.
zondagsmiddags de dansmuziek in het Badhotel
of in Casino.
Waar muziek gemaakt wordt, wordt ook gedanst
en zo was er in de Koningstraat een vermaard
dansinstituut van de familie Polak, "Musis
Sacrum" genaamd, waar Jaap en Tilly op de
muziek van Flip en Roosje de jeugdige
Nieuwediepers de danskunst bijbrachten.
Tenslotte werd onze stad wekelijks opgevrolijkt
door twee draaiorgels met als orgelbazen Wolf
en Mieldijk, de laatste met paardetractie. Bij een
bruiloftsfeest of een verjaardag kon men een
beroep op hen doen om het feest luister bij te
zetten. Dit werd ook wel gedaan door grappen
makers. Zo huurden enige scholieren van de
ULO-school aan de Molenstraat tijdens een
bepaald lesuur het orgel vlak bij school! Ook op
de Buitenhaven bij het eentonige kolenladen van
de "Hertog Hendrik" of de "Gelderland" vrolijk
te een der orgels meestal de sfeer wat op.
In die dagen waren verschillende banketbakkers
bekend om hun specialiteiten; zo was Van
Alphen bekend om zijn kikkerkopjes, een groen
gebakje in de vorm van een kikkerkop; Verfaille
in de Spoorstraat om zijn moorkoppen, een slag
roomsoes met chocolade dekking; Elte om zijn
boterpunten en Houter om zijn mokkagebak.
Beroemd in en om Den Helder was de taai van
de Gebrs. Pronk! Waren we wellicht hongeriger
dan thans? Beide broers hadden een goed lopen
de banketzaak in de Keizerstraat, waar hun zus
ter To de scepter zwaaide.
„PRIKFABRIEK"
Op de Ruyghweg hadden we een confectiefa
briek, meer algemeen bekend als de PRIK. Toen
daar in de jaren dertig een arbeidsconflict ont
stond, trokken de werknemers met spandoeken
door de straten en zij waren hoogst verbaasd, dat
bij de werfpoort hun slogan "Acht uur naaien is
lang genoeg" de lachlust van de mannen opriep.
De vooruitstrevendheid van Den Helder vinden
we in die dagen gesymboliseerd in een ingrij
pende verkeersmaatregel: de verbinding tussen
de Keizerstraat en de Sluisdijkstraat bij het hui
dige Kanonnenplein werd tot EENRICHTING-
straat gepromoveerd.
Ter stimulering van het vreemdelingenverkeer
ging men over tot de inrichting van een kam
peerterrein in onze veste. Op een schitterende
lokatie aan de Nieuwe Weg, ver van winkels,
strand en duin, in het vlakke land en dus in de
volle wind. De onderneming was al bij voorbaat
tot mislukken gedoemd! De z.g. kantine werd in
de oorlogstijd herschapen in een tuinderswoning
en thans is hier de fontein van O.W. gevestigd.
"HITTEPETIT"
Een aantal agenten van de Helderse politie was
meer bekend onder hun bijnaam dan onder hun
familienaam; zo kende men Hittepetit, koning
Boko, de Gluiper, terwijl zelfs een inspecteur
bekend was onder de naam van Harmonica Jim.
In die tijd werd een motor met zijspan in dienst
gesteld, algemeen bekend als de "motorbrik" die
o.m. bemand werd door de combinatie van
Gielis en Klap.
Aangezien het in die tijd voor de jeugd nog
mogelijk was om op straat te voetballen, waar
door er van tijd tot tijd wel eens een ruitje sneu
velde - wat toen al vandalisme genoemd werd -
