De Gortertrein: veilig, vlug en vooral voordelig
Weet u nog, dat vóór 1940 de per spoor in Den
Helder arriverende derdeklasreizigers het perron
niet via het markante stationsgebouw verlieten
maar verwezen werden naar het z.g. Groene
Hek, een poortje naast het stationsgebouw aan
de zijde van de Parallelweg? Daar stond dan als
het ware een haag van afhalers en belangstellen
den. De afhalers omdat ze er geen 5 centen voor
over hadden om het perron te betreden; de be
langstellenden om te zien wie er wel onze vader
stad bezochten en om thuis te kunnen vertellen
"Jan van Piet kwam ook uit Amsterdam, want
zijn moeder was vandaag jarig".
Als men het station verliet, kwam men direct
langs het huis van Gorter op de hoek
Schagenstraat/Parallelweg, waar thans de
Nutsspaarbank gesitueerd is. De heer Gorter
contracteerde bij de N.S. hele wagons voor een
bepaalde bestemming en in de stad sprak men
algemeen van de "Gortertrein", hetgeen reizen
beneden de normale prijs betekende.
Nu we het toch over het openbaar vervoer heb
ben, in die tijd waren als bussen voor het streek
vervoer algemeen bekend de busverbinding naar
Alkmaar met de z.g. gele bussen, met als eind
punt het Havenplein. Die hadden op het dak een
fietsenrek. Als men bijv. in de omgeving van
Schoorl wilde gaan fietsen, dan kon de fiets tot
Schoorldam op het dak van de bus worden mee
genomen. Vervolgens was er de "Groene" bus
dienst naar Anna Paulowna en Wieringen, met
als eindpunt het Nieuwe Kerkplein bij de
Werfpoort, terwijl we op het Koningsplein de
bussen naar Julianadorp en Callantsoog konden
vinden. Om het geheel te completeren vonden
we in de zomer op het Stationsplein de bussen
van Heeman naar Huisduinen en die van Van
Koningsbruggen naar de "Donkere Duinen".
„ESONA"
Moorman en Van Koningsbruggen verhuurden
bussen voor het maken van dagtochten. Zeer
populair was zomers een vaartocht met de salon
boot van de "ESONA" die vanaf de Anker-
parkbrug bij de Binnenhaven vertrok. Taxibe
drijven als Manshanden, Korsman en Bok ston
den klaar voor trouwerijen en begrafenissen en
de eerste z.g. Dubbeltjes Taxi, gereden met klei
ne Opeis, was de Vatax van Vader. Het taxibe
drijf van Van der Wijst groeide uit tot een bus
onderneming. In die dagen was ook de paarden-
tractie nog populair. Voor de jeugd was het altijd
weer een attractie als in de Spoorstraat, waar tot
voor kort de schoenwinkel van Koppen was
gevestigd, naast C. en A. de koetsen van stal
houderij Tijsen rijklaar werden gemaakt en de
paarden getuigd en de hoeven geteerd werden;
schoenen poetsen noemde men dat.
Verdere stalhouderijen waren Burger in de Oude
Helder en Van Riel aan de Hoofdgracht. De laat
ste kon men dikwijls voor het station vinden om
voor hotel "Den Burg" bestemde gasten op te
halen. Dan was er de schilderachtige figuur van
Louw Dekker, een kaas- en melkhandelaar uit
de Emmastraat, die uit hobby en om zijn dorst te
lessen zijn klanten langs de Helderse cafés op
pikte met zijn met een wit paard bespannen
calèche.
Voor vrachtvervoer met paard-en-wagen hadden
we Kaan uit de Jonkerstraat en Daan Steen
bergen, bijgenaamd Daan Snert, van de Binnen
haven. Deze had altijd een klein schippershond-
je naast zich op zijn karakteristieke sleperswa
gen.
STAFMUZIEK
In dit tijdperk stond muziek in Den Helder hoog
in het vaandel. De stafmuziek van de Kon.
Marine was hier gesitueerd en dit korps maakte
eenmaal per maand onder leiding van kapel
meester Leistikow een rondgang door de stad.
Daarnaast waren er vier muziekkorpsen die
onze stad opvrolijkten, dikwijls met een stafmu
zikant als dirigent, hetgeen het gebrachte zeker
ten goede kwam. Zo waren er het Stedelijk Mu
ziekkorps, Winnubst, de Christelijke Harmonie
kapel, bijgenaamd het Koperen Ezeltje, en het
Helders Fanfarekorps. Bracht een van deze