4 "De Uitvlucht" wordt gevorderd door de weermacht en m'n vader krijgt een jaar de tijd om iets anders te zoeken. En het was zijn eigen "Uitvlucht"! Hoe komt het af, hoe komt het af, maar we leven nog zei moeder dan. We trokken met de koeien naar de Middenvliet, naar oom George Jimmink. Daarna werden er hangars voor vliegtuigen op ons land gebouwd. Bussen vol T.O.T.-mensen uit de Zaanstreek werden op het erf gebracht. Gelukkig vond vader een boerderij in Anna Paulowna waar we 1 mei 1941 naar toe konden verhuizen. Maar het bombardement van Den Helder in de zomer van 1940 was het ergste wat we meemaakten, 's Nachts lopende mensen in grote getale op de weg. Ons huis vol, overvol met huilende mensen. Alles donker. Om nooit te vergeten. Als je dit hebt meegemaakt, ook al ben je nog zo jong, dit staat in je ziel gegrift. Dan kan je nu veel verdragen als het maar vrede blijft! Dat is het allerbelangrijkste. Wie het niet beleefd heeft kan dat nooit zo voelen. Anna Vries-Jimmink Uitgebrande har:_oar "De I'oov11 Kei

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 1990 | | pagina 4