42
In de Molenstraat
De eerste meidagen van 1940 hebben op mij, als kind van 6 jaar,
toch wel veel indrukken achtergelaten. Dat ik daar nu nog wel aan
terugdenk zal wel komen door de eerste kennismaking met de oor
log. Op een vroege morgen, de tijd weet ik niet meer, bracht mijn
vader mijn broertje en mij in een deken gewikkeld, naar beneden
en zette ons in de keuken op een stoel. De scherven vlogen over
het dak en een stuk schoorsteen van de buren kwam bij ons op de
plaats terecht. De angst van toen is mij altijd bijgebleven en de
stoel heb ik nog steeds! Wij woonden toen in de Molenstraat. Vaak
moesten wij 's nachts het huis uit, wanneer de werf werd
gebombardeerd. Dan gingen we naar een tante in de Diaconiestraat
waar we met z'n allen in een bedstee scholen tot het weer veilig
was. Wat mij ook is bijgebleven dat is, dat op de avond van de
capitulatie de lichten allemaal aan moesten. Alles was een zee
van licht. Wij gingen toen naar mijn oma en opa Trap in de
Sluisdijkstraat en die zie ik nog in een bundel van licht op ons
staan te wachten. Nadat op 24 juni 1940 mijn zusje is geboren,
werden wij nog in dezelfde nacht naar Schagen gebracht waar wij
eerst verspreid, maar later in een omgebouwde garage van oom Jan
Overtoom weer met z'n allen, ongeveer 4 jaar lang hebben gewoond.
Mevr. J. van Baal-Haagsma
Molenstraat - 14-oS-i r
