La tor bleek dat hij met een munitietransport - over de Afsluit
dijk naar Kornwerderzand - meegeweest was. Het moet een moeilijke
tocht geweest zijn; veel heeft hij er nooit over verteld. De
laatste oorlogsdag brak aan. De koninklijke familie was naar
Engeland overgestoken en Rotterdam was gebombardeerd. De situatie
was - militair gesproken - hopeloos. De gezichten van de militai
ren, die weer bij de radio stonden, waren betrokken. Hun gesprek
ken waren heftig en verontwaardigd. Zij waren niet van plan hun
wapens af te geven en zouden die in stukken in zee gooien. Zo
kwam de avond van de laatste oorlogsdag. De sirenes begonnen te
loeien en vliegtuigen naderden. Het was de hele avond al onrustig
in de straten. Nederland had al gecapituleerd en soldaten liepen
door de straten. Bij de huizen stonden de bewonders in de voor
deur over de situatie te praten en wat er allemaal zou kunnen
gebeuren nu de oorlog afgelopen was. Een groepje soldaten kwam
luid roepend door onze straten: "alle lichten aan, alle lichten
aan. Anderen riepen weer: "alle lichten uit!". Er heerste
grote verwarring en niemand wist wat te doen. Inmiddels waren de
vliegtuigen boven de stad verschenen en lieten hun bommenlast
vallen. Het dreunde en de mensen stonden als versteend in de
deuren. Een angstige stilte volgde, terwijl veel mensen in paniek
naar binnen vluchtten. De bommen die in en om het fort
Oostbatterij vielen, hadden hun verwoestende werk gedaan. Zoek
lichten die om de stad heen stonden waren door de soldaten in
loodrechte stand gezet ten teken van overgave. Lang was het nog
onrustig in de straten, terwijl de donkerte bezit nam van de
stad. Het was de laatste nacht die we in vrijheid doorbrachten.
De volgende dag kwamen Duitse troepen de stad binnen en waren we
bezet. Voor ons huisgezin zouden vijf jaren oorlogsellende, in
deze stad, volgen.
K. Jellema.
