19
Ondanks de dappere tegenweer onzer troepen in Brabant, ondanks
het verzet aan de grenzen der vesting Holland en de heldhaftige
verdediging op de Afsluitdijk, waren we gedwongen te capituleren
daar de indringer had gedreigd Rotterdam, Utrecht, Den Helder en
andere steden te bombarderen en dit dreigement ten aanzien van
Rotterdam reeds had volvoerd. Soldaten en matrozen op straat
vragen of het waar is. Als je zegt dat het waar is noemen ze je
een bedrieger en vragen het aan een ander. Ontnuchterd zien ze
elkaar aan. Is het dan echt voorbij? Het personeel van de werf
komt naar huis en ook bij de Luchtbeschermingsdienst acht men een
verdere bezetting van de posten overbodig. Hoe erg zou men dit
nog voor de dag om was, betreuren. Tijdens de avondboterham
ontspint zich een discussie; zouden we worden ingelijfd bij het
duizendjarige rijk of alleen maar worden bezet? Zouden we weer
vrij komen en zouden Frankrijk en Engeland toch nog winnen? De
Belgen en Noren zetten de strijd aan de zijde van de geallieerden
voort en zelfs in Brabant en Zeeland scheen niet te zijn
gecapituleerd. Maar op het fort Erfprins woei de witte vlag!
"Nimmer vergeet ik het ogenblik" schrijft S. de Jong in zijn
"Joodse oorlogsherinneringen 1940-1945" "waarop in de schemer
avond van de historische 14e mei op het fort Erfprins de witte
vlag gehesen werd. Dit was aangrijpend. Men kon het niet met
droge ogen aanzien hoe een onzichtbare hand deze metershoge witte
vlag duidelijk zichtbaar op de borstwering plantte, als een teken
voor de nog altijd rondcirkelende Stuka's, dat generaal Winkelman
op alle fronten had gecapituleerd". En dan, om ongeveer kwart
over acht, uren na de capitulatie, klinkt een bekend geluid en
ineens zien we een groep van Duitse vliegtuigen de stad naderen.
Plots klinkt een dof gedreun en gerommel, het geluid van fluitend
neervallende bommen en daarop volgende explosies. Zeventig minu
ten zou deze marteling duren. Angst, pure angst wanhoop greep om
zich heen. En daar de Nederlandse troepen niet meer vuurden,
hadden de vijandelijke vliegers vrij spel! "Een zoeklicht richtte
zijn heldere bundel met mat-wit licht op de vlag op de Linie als
een bedroefd uitroepteken, zichtbaar gemaakt voor de vernietiger
in de lucht" schrijft Anthony van Kampen. Rond 9 uur worden we
opgeschrikt door langdurig gebel aan de winkeldeur. Een onge
wapend soldaat verzoekt huis aan huis om alle lichten te ont
steken en witte lakens buiten uit te spreiden ten teken van over
gave.
