OMKIJKEN MET A. KORFF Eeuwig zullen we de heer A. Korff dankbaar blijven voor het feit dat hij ons de "Beknopte Geschiedenis van Huisduinen en Den Helder" heeft nagelaten. Het in mijn bezit zijnde exemplaar moet hoogst voorzichtig behandeld worden: de tand des tijds en het vele raadplegen hebben gro te slijtage veroorzaakt. Hieruit blijkt, dacht ik, duidelijk hoe waar devol de resultaten van de inspanningen die de auteur zich heeft moeten troosten zijn en zullen blijven. Burmeester Rehorst heeft op 29 april 1958 in zijn inleiding tot het boek verwoord hoe waardevol dit "beknop te" stuk geschiedenis voor velen zal blijken te zijn. Laten we daarom samen met hem omkijken naar hetgeen in het kader van de verdere inhoud van een deel van ons verenigingsorgaan thans de moeite van het citeren volkomen waard is. Toen de omwenteling van 1795 en de in vreugde voltrokken inhaling van de Fransen tot het Koningkrijk Holland onder Lodewijk Napoleon en la ter tot de inlijving bij Frankrijk hadden geleid en de Nederlanden dus min of meer een vazalstaat van Frankrijk en uiteindelijk zelfs een deel ervan werden, spreekt het van zelf, dat ook de oorlogen, welke Frankrijk met Engeland voerde, ons deel werden en dat deze oorlogen (van 1796 - 1803 en van 1805 - 1813) onze handel en scheepvaart bij na lam sloegen. In die oorlogen was er een tijdvak, waarin onze dor pen in het bijzonder bij het oorlogsgeweld op het land werden betrok ken. Het was de Engels-Russische invasie van 1799» Gedurende enige jaren was de Regering reeds bezig de kust te verster ken en geleidelijk weren aan de zeezijde verschillende forten en schan sen opgeworpen, waarop kanonnen werden geplaatst. Voorts was langs de gehele kust het optische seinwezen georganiseerd.. Een inval der Engelsen werd al geruime tijd gevreesd. De bewegingen van de Engelse vloot werden reeds lang voor de landing nagegaan. Da gelijks werd rapport uitgebracht over de bewegingen onzei* vloot en die van de vijand. De Agent van Marine gaf last alle vissers hun roer af te nemen. Men v/as namelijk bevreesd dat deze ondanks het gevaar toch uitvaren wil den en dan door de Engelsen zouden worden aangehouden en gedwongen bij het binnenzeilen van de gaten als loods te fungeren. Misschien was men ook niet al te gerust over de diensten, welke sommigen de vijand vrijwillig zouden kunnen verlenen. De inval was, zoals we uit de geschiedenis weten, bedoeld om de Ne derlanden vrij te maken en het Huis van Oranje te doen terugkeren. Op 27 augustus 1799 in de vroege ochtend, landden de Engelsen tus sen Callantsoog en Huisduinen of om nog nauwkeuriger te zijn tus sen de Grote en Kleine Keeten.. De landing zelve geschiedde onder dek king van het geschut uit hun schepen ondanks hardnekkige tegenstand. De vloot,welke de landing forceerde, bestond uit 15 grote schepen en 50 fregatten. Volgens Vonk 1zijn de Bataafse troepen onder kolonel Gilquin, die aan den Helder gelegerd waren, beducht als ze waren om door de op rukkende Engelse troepen van die van Generaal Daendels te worden af gesneden, na het vernagelen van de batterijen over het Koegras te ruggetrokken met achterlating van alle uitrustingsstukken. Toen was de Engelse Generaal Abercrombie meester van de stelling en bezette den Helder en de batterijen "de Unie" en "de Revolutie" 2).. De Bataafse vloot, bestaande uit 7 linieschepen en 3 fregatten, trok zich eerst in de Vlieter terug, maar toen de bevelhebber, schout bij nacht Story, de bemanningen niet kon bewegen tegen de opvarende Engelse vloot te vechten, gaf hij de vloot over en deze zeilde naar Engeland. Ook de in het Nieuwediep liggende vaartuigen vielen de Engelsen in handen 3).. Op 12 september ontscheepte zich de Russische devisie, 7000 man sterk, onder bevel van luitenant-generaal Hermann.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Levend Verleden - Den Helder | 1989 | | pagina 10