In het Regionaal Archief van Alkmaar
vind je nog iets over terug over de
plannen, die - in cultuurhistorisch
opzicht - een uitermate destructief
In augustus 1971 kwam er een
bestemmingsplan voor het gebied
op tafel te liggen bij de toenmalige
gemeente Oudorp. Men sprak hierin
over de bouw van 1200 woningen
en de aanleg van twee grote wegen,
dwars door de Zeswielen heen. Al snel
kwam de bevolking in verzet tegen
deze plannen, hetgeen resulteerde in
een drukbezochte protestbijeenkomst
op 25 januari 1972. Toen er later ook
nog eens bekend werd dat er op
het terrein van de Nieuwburg een
zwembad was voorzien, joeg men de
historisch geïnteresseerde Oudorpers
behoorlijk tegen zich in het harnas.
Verontrust door de
voorgenomen aanleg
van een weg dwars
over het kasteelterrein,
wenden wij ons tot
U met het dringende
verzoek Uw invloed te
willen aanwenden opdat
met de aanwezigheid
van dit historisch
belangrijke object
rekening wordt gehouden.
Nu de situatie met een
grote nauwkeurigheid
bekend is kunnen de
plannen wellicht zo
gewijzigd worden dat
deze fundamenten voor
het nageslacht bewaard
blijven.
Je kunt het bijna niet geloven, maar
men was werkelijk van plan de
kasteelresten onder het asfalt te laten
verdwijnen! Dankzij de oplettendheid
van de archeologische commissie kon
daar gelukkig een stokje voor worden
gestoken, maar wat moest er dan
wel gebeuren met de archeologische
resten in de bodem? In het slot van de
brief van Cordfunke wordt de aanzet
tot een plan gegeven.
De funderingen zijn in zeer goede
karakter hadden Het begon al
voordat het bestemmingsplan van
1971 werd gepresenteerd. Een mooi
voorbeeld van een van de stukken
in het archief is een brief van 21
december 1970, waarin de regionaal
bekende historicus/archeoloog Dr.
Ir. E.H.P. Cordfunke zich namens de
Archeologische Werkgemeenschap
voor Nederland richtte tot het College
van B W van Alkmaar, nadat een
proefonderzoek naar de ondergrondse
resten van de Nieuwburg kort
daarvoor was afgesloten.
In zijn schrijven komt de
volgende waarschuwing
voor:
22 KRONIEK VAN OUDORP 2018
A Hoektoren van de Nieuwburg, opgraving 1970.
wandelaars en tevreden rondrennende
honden. Er is een halfpipe voor
skaters, een voetbalveldje, veilig in
de grond liggen de resten van twee
middeleeuwse dwangburchten
en het voormalige klooster van de
Karmelieten, het wordt doorkruist
door een van de oudste wegen van
Nederland. En natuurlijk staan er vier
oogstrelende molens. Het mag een
wonder heten dat dit gebied, ondanks
vele ruimtelijke ordeningsplannen uit
het verleden, zo ‘ongerept’ is gebleven.
Maar dat is in planologisch opzicht
bepaald niet zonder slag of stoot
gegaan.
A E.H.P Cordfunke
